- całość
- ż V, DCMs. \całośćści; lm MD. \całośćści1. «wszystkie części, fragmenty, składniki, szczegóły wzięte razem, połączone ze sobą w samodzielną jednostkę; ogół, komplet, wszystko»
Całość zbioru, kompozycji, dzieła, organizmu.
Tworzyć zamkniętą całość.
Szczegóły układają się w jednolitą, harmonijną całość.
Wnioskować z części o całości.
◊ W całości «nie dzieląc na części; jako całość, całkowicie»◊ Iść, pójść na całość «zaangażować się w coś bez reszty»2. «nienaruszalność, nietykalność»Całość ojczyzny, granic.
Strzec, pilnować całości skarbu, spuścizny, spadku.
Odpowiadać za całość czyjejś osoby.
3. filoz. «zwarty układ, którego cechy i prawidłowości decydują o wszelkich właściwościach jego poszczególnych składników»4. mat. «liczba całkowita; nieułamek»Działania na całościach.
5. mat. «wielkość obliczana na podstawie danej jej części»
Słownik języka polskiego . 2013.