Terkot budzika, dzwonka.
Terkot maszyny do szycia.
Terkot karabinu maszynowego.
Słownik języka polskiego . 2013.
terkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. terkotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} suchy, jednostajny i często powtarzający się odgłos; terkotanie, turkot, grzechot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Terkot zapadki na kole… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
terkotliwy — terkotliwywi «wydający terkot, przypominający terkot, terkoczący» Terkotliwy dzwonek. Terkotliwy głos ptaka … Słownik języka polskiego
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
klekot — m IV, Ms. klekotocie; lm M. y 1. D. u «o głosie wydawanym przez bociana, powstającym przy klapaniu dziobem» Klekot bocianów. 2. D. u «odgłos powstający przy uderzaniu o siebie twardych przedmiotów; łoskot pracującej maszyny, warkot motoru itp.;… … Słownik języka polskiego
maszynka — ż III, CMs. maszynkance; lm D. maszynkanek 1. zdr. od maszyna a) w zn. 1: Maszynka do odlewania czcionek. b) w zn. 2: Startują do lotu zgrabne maszynki. c) w zn. 3: Seria z maszynki. Z okopów rozlega się terkot maszynek. 2. «przyrząd mechanizuj … Słownik języka polskiego
peem — m IV, D. u, Ms. peemmie; lm M. y wojsk. «pistolet maszynowy (skrót: pm)» Terkot peemów. Strzelać z peemu … Słownik języka polskiego
terkotać — ndk IX, terkotaćoczę a. terkotaćocę, terkotaćoczesz a. terkotaćocesz, terkotaćocz, terkotaćał 1. «o maszynach, motorach itp. będących w ruchu: wydawać terkot, klekot, warkot» Budzik terkocze. 2. pot. «szybko, dużo, bez przerwy mówić; trajkotać» … Słownik języka polskiego
trajkot — m IV, D. u, Ms. trajkotocie; lm M. y 1. pot. «szybkie, głośne mówienie, paplanie; gadanina» Babski trajkot. Mieć dość czyjegoś trajkotu. 2. «odgłosy strzałów, pracy silnika; terkot, stukot» … Słownik języka polskiego
warkot — m IV, D. u, Ms. warkotocie; lm M. y «dźwięk przypominający warczenie, wydawany przez niektóre maszyny, silniki spalinowe lub inne urządzenia, przedmioty będące w ruchu; turkot, terkot» Warkot motoru. Warkot samolotu. Pocisk przeleciał z warkotem … Słownik języka polskiego
zaterkotać — dk IX, zaterkotaćoczę (zaterkotaćocę), zaterkotaćoczesz (zaterkotaćocesz) zaterkotaćocz, zaterkotaćał rzad. I, zaterkotaćam, zaterkotaćasz, zaterkotaćają, zaterkotaćaj, zaterkotaćał «wydać terkot, warkot (zwykle o maszynach, motorach itp.)»… … Słownik języka polskiego
