Warkot motoru.
Warkot samolotu.
Pocisk przeleciał z warkotem.
Słownik języka polskiego . 2013.
warkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. warkotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwięk wydawany przez pracujące maszyny, silniki, przypominający warczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warkot motoru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
bęben — m IV, D. bębenbna, Ms. bębenbnie; lm M. bębenbny 1. «perkusyjny instrument muzyczny, złożony z korpusu rezonansowego i jednej lub dwu membran» Warkot, łomot, dudnienie bębnów. Grać na bębnie w orkiestrze. Wybijać takt na bębnie. 2. B.=D. pot. «o… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
denerwować — ndk IV, denerwowaćwuję, denerwowaćwujesz, denerwowaćwuj, denerwowaćował, denerwowaćowany «działać na nerwy, wyprowadzać z równowagi; drażnić, niepokoić» Denerwuje kogoś hałas uliczny, krzyk dzieci, warkot motoru, atmosfera plotek. denerwować się… … Słownik języka polskiego
dolecieć — dk VIIa, doleciećcę, doleciećcisz, doleciećleć, doleciećciał, doleciećcieli dolatywać ndk VIIIa, doleciećtuję, doleciećtujesz, doleciećtuj, doleciećywał 1. «lecąc osiągnąć jakiś cel, kres; dotrzeć» a) «o locie powietrznym» Ptaki dolatują do… … Słownik języka polskiego
furkot — m IV, D. u, Ms. furkotocie, blm «dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot» Furkot ptasi. Furkot… … Słownik języka polskiego
głuchnąć — ndk Vc, głuchnąćnę, głuchnąćniesz, głuchł, rzad. Va, głuchnąćnę, głuchnąćniesz, głuchnąćnął, głuchnąćnęła, głuchnąćnęli 1. «tracić słuch, coraz bardziej źle słyszeć; przestawać słyszeć» Głuchnąć ze starości, od huku. 2. «przestawać być słyszalnym … Słownik języka polskiego
jednostajny — jednostajnyniejszy «stale taki sam, niezmienny, nie urozmaicony, jednakowy, równy; powtarzający ten sam motyw, ruch, nie modulowany, monotonny» Jednostajny głos, hałas, stuk, warkot. Jednostajna płaszczyzna, równina. Prowadzić jednostajny tryb… … Słownik języka polskiego
klekot — m IV, Ms. klekotocie; lm M. y 1. D. u «o głosie wydawanym przez bociana, powstającym przy klapaniu dziobem» Klekot bocianów. 2. D. u «odgłos powstający przy uderzaniu o siebie twardych przedmiotów; łoskot pracującej maszyny, warkot motoru itp.;… … Słownik języka polskiego
