toczenie
Look at other dictionaries:
koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… … Słownik języka polskiego
rozlew — m IV, D. u, Ms. rozlewwie; lm M. y 1. «rozlewanie jakiegoś płynu np. do butelek, napełnianie np. butelek jakimś płynem» Zautomatyzowany rozlew piwa. ◊ Rozlew krwi «zabijanie, mordowanie; toczenie walki, w której padają ofiary» 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
stoczyć — dk VIb, stoczyćczę, stoczyćczysz, stocz, stoczyćczył, stoczyćczony staczać ndk I, stoczyćam, stoczyćasz, stoczyćają, stoczyćaj, stoczyćał, stoczyćany 1. «tocząc zsunąć coś z góry, zepchnąć w dół» Stoczyć kamień do rowu. Staczać beczki po pochylni … Słownik języka polskiego
turlać — ndk I, turlaćam, turlaćasz, turlaćają, turlaćaj, turlaćał, turlaćany pot. «popychać jakiś przedmiot, zwykle okrągły, powodując jego toczenie się» Turlać piłkę. Turlać kamień. turlać się pot. «posuwać się obracając się dokoła swojej osi, toczyć… … Słownik języka polskiego
kółko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm D. kółkołek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część płaszczyzny ograniczona kręgiem o niewielkim promieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przystanki tramwajowe zaznaczono na planie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potoczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, potoczyćczę, potoczyćczy, potoczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, zwykle przez pchanie, ruszenie z miejsca i toczenie się czegoś w określonym kierunku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potoczyć przed sobą beczkę, oponę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
