Przystanął utrudzony forsownym marszem.
Utrudził się noszeniem worków.
Słownik języka polskiego . 2013.
utrudzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utrudzićdzę, utrudzićdzi, utrudź, utrudzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} wyczerpać, zmęczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wspinaczka po stromym zboczu utrudziła turystów. Szybko zasnął utrudzony pracą w polu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmęczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrudził się całodzienną pracą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umordować — dk IV, umordowaćduję, umordowaćdujesz, umordowaćduj, umordowaćował, umordowaćowany «zmęczyć, utrudzić» Podróż go umordowała. umordować się «zmęczyć się, utrudzić się, wyczerpać się» Umordować się praniem. Umordować się upałem … Słownik języka polskiego
uznoić — dk VIa, uznoję, uznoisz, uznój, uznoił, uznojony zwykle w imiesł. biernym, książk. «bardzo zmęczyć; utrudzić, znużyć, zmordować» Ludzie uznojeni pracą w polu. Konie uznojone długą drogą. uznoić się rzad. «bardzo się zmęczyć; utrudzić się, znużyć… … Słownik języka polskiego
zmachać — dk I, zmachaćam, zmachaćasz, zmachaćają, zmachaćaj, zmachaćał, zmachaćany zwykle w imiesł. biernym, pot. «zmęczyć, utrudzić» Zmachany koń. Ktoś zmachany długim marszem. zmachać się «zmęczyć się, utrudzić się» Zmachać się przy żniwach … Słownik języka polskiego
natrudzić — dk VIa, natrudzićdzę, natrudzićdzisz, natrudzićtrudź, natrudzićdził «przyczynić komuś wiele pracy, trudu; namęczyć, utrudzić» Natrudzić dozorcę otwieraniem bramy. natrudzić się «włożyć w coś wiele trudu, wysiłku; namozolić się, napracować się»… … Słownik języka polskiego
pomęczyć — dk VIb, pomęczyćczę, pomęczyćczysz, pomęczyćmęcz, pomęczyćczył, pomęczyćczony 1. «spowodować zmęczenie wielu osób, stworzeń; utrudzić, znużyć fizycznie lub psychicznie» Pomęczone konie musiały odpocząć. Niech go ciekawość pomęczy. 2. zwykle w… … Słownik języka polskiego
sfatygować — dk IV, sfatygowaćguję, sfatygowaćgujesz, sfatygowaćguj, sfatygowaćował, sfatygowaćowany 1. przestarz. «narazić kogoś na fatygę; zmęczyć, utrudzić, zmordować» Sfatygować kogoś czymś. 2. żart. «zużyć, zniszczyć» Sfatygować ubranie. Mocno… … Słownik języka polskiego
strudzić — dk VIa, strudzićdzę, strudzićdzisz, strudź, strudzićdził, strudzićdzony przestarz. «pozbawić sił, osłabić trudami, mocno zmęczyć; utrudzić, zmordować» dziś żywe w imiesł. biernym. Strudzeni żołnierze. Strudzone konie. Dzieci strudzone zabawą.… … Słownik języka polskiego
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
