- wrzenie
- n I1. rzecz. od wrzeć
Temperatura wrzenia.
2. «oznaki, objawy niezadowolenia, sprzeciwu, buntu, fermentu; wzburzenie»Wśród zebranych zapanowało wrzenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Temperatura wrzenia.
Wśród zebranych zapanowało wrzenie.
Słownik języka polskiego . 2013.
wrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} objawy niezadowolenia, buntu; wzburzenie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ferment — m IV, D. u, Ms. fermentncie; lm M. y 1. «niepokój; wzburzenie, wrzenie» Kulturalny, polityczny, umysłowy ferment. Coś powoduje, rodzi, wywołuje ferment. 2. biol. chem. fermenty «białka o właściwościach biokatalitycznych, wytwarzane przez każdy… … Słownik języka polskiego
ruchawka — ż III, CMs. ruchawkawce; lm D. ruchawkawek pot. «rozruchy, zamieszki, wrzenie» Uliczna ruchawka … Słownik języka polskiego
wrzawa — ż IV, CMs. wrzawawie zwykle blm 1. «gwar zmieszanych głosów, dźwięków, rozmowy wielu osób, krzyki; hałas, zgiełk, harmider» Ogłuszająca wrzawa. Wrzawa walki. Wrzawa głosów. Wrzawa wybucha, rośnie, cichnie. W klasie panowała nieopisana wrzawa. 2.… … Słownik języka polskiego
wzburzenie — n I 1. rzecz. od wzburzyć. 2. lm D. wzburzenieeń «stan podniecenia, zdenerwowania; niepokój, wrzenie, rozdrażnienie» Gwałtowne, wielkie wzburzenie. Nie móc opanować wzburzenia. Wzburzenie ogarnia kogoś. wzburzenie się rzecz. od wzburzyć się … Słownik języka polskiego
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
zamieszki — blp, D. zamieszkiszek «rozruchy, niepokoje, wrzenie (wywołane zwykle buntem, przewrotem)» Zamieszki uliczne. Wywołać, stłumić zamieszki. Zamieszki na tle narodowościowym, rasowym … Słownik języka polskiego
ferment — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. fermentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepokój (także twórczy), wrzenie, wzburzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ferment społeczny, polityczny, kulturalny. Wywoływać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzburzaćam, wzburzaća, wzburzaćają, wzburzaćany {{/stl 8}}– wzburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wzburzaćrzę, wzburzaćrzy, wzburzaćrzony rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień