wsławić

wsławić
dk VIa, \wsławićwię, \wsławićwisz, wsław, \wsławićwił, \wsławićwiony - wsławiać ndk I, \wsławićam, \wsławićasz, \wsławićają, \wsławićaj, \wsławićał, \wsławićany
«uczynić sławnym, przysporzyć sławy; rozsławić»

Wsławić imię Polski.

Miejscowość wsławiona bohaterstwem mieszkańców.

wsławić się - wsławiać się «stać się sławnym, zyskać sławę, rozgłos»

Wsławić się w bitwie, w powstaniu.

Wsławił się jako poeta.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wsławiać się – wsławić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się sławnym; zdobywać rozgłos, sławę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wsławić się w walce o niepodległość. Wsławił się jako wybitny wódz. Wsławił się wynalezieniem telefonu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • zapisać — dk IX, zapisaćpiszę, zapisaćpiszesz, zapisaćpisz, zapisaćał, zapisaćany zapisywać ndk VIIIa, zapisaćsuję, zapisaćsujesz, zapisaćsuj, zapisaćywał, zapisaćywany 1. «zapełnić pismem» Zapisać cały zeszyt. 2. «utrwalić coś pisząc; zanotować» Zapisać… …   Słownik języka polskiego

  • wsławiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wsławiaćam, wsławiaća, wsławiaćają, wsławiaćany {{/stl 8}}– wsławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wsławiaćwię, wsławiaćwi, wsławiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś, ktoś staje się sławny; rozsławiać :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przejść — 1. Coś przechodzi ludzkie, wszelkie pojęcie, wyobrażenie «coś wykracza poza przyjęte normy, coś jest negatywnie, niemile zaskakujące»: Powiadam wam, że skandal, jaki tam zrobiła, przechodzi ludzkie pojęcie. Pyrgnęła całą salaterką tego kawioru o… …   Słownik frazeologiczny

  • przechodzić — 1. Coś przechodzi ludzkie, wszelkie pojęcie, wyobrażenie «coś wykracza poza przyjęte normy, coś jest negatywnie, niemile zaskakujące»: Powiadam wam, że skandal, jaki tam zrobiła, przechodzi ludzkie pojęcie. Pyrgnęła całą salaterką tego kawioru o… …   Słownik frazeologiczny

  • historia — ż I, DCMs. historiarii; lm D. historiarii (historiaryj) 1. «dzieje, proces rozwoju życia społecznego lub przyrody, przebieg wydarzeń; nauka o dziejach» Historia Polski. Historia Ziemi. Historia filozofii, nauki, sztuki, literatury. Znajomość… …   Słownik języka polskiego

  • męstwo — n III, Ms. męstwowie, blm «dzielność, odwaga, nieustraszoność, hart ducha, bohaterstwo, waleczność» Okazać męstwo. Natchnąć męstwem. Wsławić się męstwem. Słynąć z męstwa. Znosić coś z męstwem …   Słownik języka polskiego

  • odznaczyć — [wym. od znaczyć] dk VIb, odznaczyćczę, odznaczyćczysz, odznaczyćznacz, odznaczyćczył, odznaczyćczony odznaczać [wym. od znaczać] ndk I, odznaczyćam, odznaczyćasz, odznaczyćają, odznaczyćaj, odznaczyćał, odznaczyćany 1. «wyróżnić spośród innych… …   Słownik języka polskiego

  • przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”