Wybaczał dziecku każde przewinienie.
Wybaczyć wyrządzoną krzywdę.
Słownik języka polskiego . 2013.
wybaczać — → wybaczyć … Słownik języka polskiego
śmiałość — ż V, DCMs. śmiałośćści, blm rzecz. od śmiały a) w zn. 1: Wielka, zbytnia śmiałość. Zdobyć się na śmiałość. Coś odbiera komuś śmiałość. Coś dodaje komuś śmiałości. Nabierać śmiałości. Komuś brakuje śmiałości … Słownik języka polskiego
wybaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybaczaćam, wybaczaća, wybaczaćają, wybaczaćany {{/stl 8}}– wybaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wybaczaćczę, wybaczaćczy, wybaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} darować winy; przebaczać, przestawać żądać od kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płaz — Puścić coś komuś płazem «wybaczyć coś komuś, nie ukarać kogoś»: Trzeźwy i przygnębiony, szewc puścił płazem niesmaczną zaczepkę. T. Konwicki, Dziura. (...) to był ten dzień, kiedy Sowieci wkroczyli do Afganistanu i wyglądało, że Carter nie puści… … Słownik frazeologiczny
niepamięć — ż V, DCMs. niepamięćęci, blm 1. «brak pamięci (o kimś lub o czymś), zapomnienie» ◊ Pójść, iść w niepamięć «zostać zapomnianym» ◊ Puścić coś w niepamięć «zapomnieć o doznanej przykrości, krzywdzie; wybaczyć» ◊ Wydobyć kogoś (coś) z niepamięci… … Słownik języka polskiego
niewybaczalny — «taki, którego nie można wybaczyć» Niewybaczalny postępek. Niewybaczalny błąd … Słownik języka polskiego
płaz — m IV, Ms. płazzie; lm M. y 1. DB. a zool. płazy «Amphibia, gromada zmiennocieplnych kręgowców ziemnowodnych, o skórze z licznymi gruczołami śluzowymi, niekiedy jadowymi, oddychających płucami i skórą (larwy skrzelami), żyjących w pobliżu… … Słownik języka polskiego
potknięcie — ↨ potknięcie się n I 1. rzecz. od potknąć się. 2. lm D. potknięcienięć «niewłaściwe posunięcie, niezręczny postępek; pomyłka, błąd» Wybaczyć komuś drobne potknięcie. Dostrzec potknięcia językowe mówcy … Słownik języka polskiego
przebaczyć — dk VIb, przebaczyćczę, przebaczyćczysz, przebaczyćbacz, przebaczyćczył, przebaczyćczony przebaczać ndk I, przebaczyćam, przebaczyćasz, przebaczyćają, przebaczyćaj, przebaczyćał «przestać się za coś gniewać na kogoś, darować komuś jakąś winę,… … Słownik języka polskiego
przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… … Słownik języka polskiego
