wycinać

wycinać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wycinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIII, wycinaćam, wycinaća, wycinaćają, wycinaćany {{/stl 8}}– wyciąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wytnę, wytnie, wytnij, wycinaćciął, wycinaćcięli, wycinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wycinać – wyciąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w pień {{/stl 13}}{{stl 7}} zabijać wszystkich, bez wyjątku, mordować bez litości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po zajęciu miasta Krzyżacy wycięli w pień wszystkich jego mieszkańców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wycinać — pot. Wyciąć szpasa «zrobić (komuś) przykry, głupi kawał» Ktoś jakby wycięty z żurnala zob. żurnal. Wyciąć (co) do nogi, w pień zob. noga 32. Wyciąć (komuś) (niezły) numer zob. numer 2 …   Słownik frazeologiczny

  • ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …   Słownik języka polskiego

  • obrączkować — ndk IV, obrączkowaćkuję, obrączkowaćkujesz, obrączkowaćkuj, obrączkowaćował, obrączkowaćowany 1. «zakładać na nogę ptaka aluminiową obrączkę w celach naukowych» 2. ogr. leśn. «wycinać pasek kory wokół gałęzi drzewa lub krzewu w celu zmniejszenia… …   Słownik języka polskiego

  • trzebić — ndk VIa, trzebićbię, trzebićbisz, trzeb, trzebićbił, trzebićbiony 1. «usuwać, wycinać poszczególne drzewa w lesie; przerzedzać las» Trzebić las, puszczę. 2. «tępić, niszczyć, wybijać zwierzynę» Trzebić lisy, wilki. Zwierzyna była niemiłosiernie… …   Słownik języka polskiego

  • wyciąć — dk Xc, wytnę, wytniesz, wytnij, wyciąćciął, wyciąćcięła, wyciąćcięli, wyciąćcięty wycinać ndk I, wyciąćam, wyciąćasz, wyciąćają, wyciąćaj, wyciąćał, wyciąćany 1. «cięciem usunąć, odłączyć coś od czegoś lub część od większej całości; odciąć,… …   Słownik języka polskiego

  • ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przerąbywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przerąbywaćbuję, przerąbywaćbuje, przerąbywaćany {{/stl 8}}– przerąbać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, przerąbywaćbię, przerąbywaćbie, przerąbywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dziurkować — ndk IV, dziurkowaćkuję, dziurkowaćkujesz, dziurkowaćkuj, dziurkowaćował, dziurkowaćowany «wytłaczać, wycinać, przebijać otworki w papierze, płytach różnego rodzaju, kliszach fotograficznych itp.; perforować» Karta dziurkowana …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”