wydostać

wydostać
dk, \wydostaćstanę, \wydostaćstaniesz, \wydostaćstań, \wydostaćstał, \wydostaćany - wydostawać ndk IX, \wydostaćstaję, \wydostaćstajesz, \wydostaćwaj, \wydostaćwał, \wydostaćwany
1. «wyjąć, wyciągnąć, wydobyć coś skądś»

Wydostać pudło spod łóżka.

Wydostać bieliznę z szafy.

2. «uzyskać coś od kogoś (z trudem); wydobyć»

Wydostać od kogoś pieniądze, plany.

wydostać się - wydostawać się
1. «wyjść skądś z trudem, wychodząc, wyjeżdżając dostać się poza obręb czegoś»

Wydostać się spod gruzów.

Wydostać się z miasta.

Wydostać się z lasu na drogę.

Wydostać się z aresztu.

2. częściej ndk «przedostawać się skądś na zewnątrz; wydzielać się, wydobywać się»

Dym wydostawał się przez szpary.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wydostać — coś, kogoś spod ziemi zob. ziemia 9 …   Słownik frazeologiczny

  • wydostać się — na światło dzienne zob. światło 9. Wydostać się z czyjejś paszczy zob. paszcza 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wydostawać się – wydostać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wychodzić, wyjeżdżać skądś, zazwyczaj z trudem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydostawać się z zamknięcia. Wydostał się w końcu z tego zatłoczonego miasta. Jak się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydostawać się — Wydostać się na światło dzienne zob. światło 9. Wydostać się z czyjejś paszczy zob. paszcza 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wydostawać — Wydostać coś, kogoś spod ziemi zob. ziemia 9 …   Słownik frazeologiczny

  • wydostawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wydostawaćstaję, wydostawaćstaje, wydostawaćwaj {{/stl 8}}– wydostać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wydostawaćstanę, wydostawaćstanie, wydostawaćstań, wydostawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wydobyć — dk, wydobyćbędę, wydobyćbędziesz, wydobyćbędą, wydobyćbądź, wydobyćbył, wydobyćbyty wydobywać ndk I, wydobyćam, wydobyćasz, wydobyćają, wydobyćaj, wydobyćał, wydobyćany 1. «wydostać z wnętrza na powierzchnię; wyciągnąć, wyjąć» Wydobyć walizkę z… …   Słownik języka polskiego

  • wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… …   Słownik języka polskiego

  • dobyć — dk, dobyćbędę, dobyćbędziesz, dobyćbędą, dobyćbądź, dobyćbył, dobyćbyty dobywać ndk I, dobyćam, dobyćasz, dobyćają, dobyćaj, dobyćał, dobyćany 1. «dotrwać do pewnego czasu; pozostać» Dobyć do końca zebrania. 2. przestarz. «wydobyć, wydostać»… …   Słownik języka polskiego

  • wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”