wygląd

wygląd
m IV, D. -u, Ms. \wyglądądzie, blm
«zewnętrzna postać czegoś, zespół cech składających się na czyjąś powierzchowność»

Wygląd miasta.

Mieć sympatyczny, miły wygląd.

Miała wygląd podlotka.

Dbać o swój wygląd.

Przypominać kogoś z wyglądu.

Był to człowiek o wyglądzie gruźlika.

Wzbudzać litość swoim wyglądem.

Sądząc z wyglądu była już osobą niemłodą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • wygląd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wyglądądzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} widoczna z zewnątrz postać czegoś; powierzchowność, prezencja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć miły wygląd. Dbać o swój wygląd. Ktoś o wyglądzie światowca. Mieszkanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyglądać — 1. Dobrze wyglądać a) «mieć wygląd człowieka zdrowego»: Brała z miłością na rękę moje dziewczynki i cieszyła się, że są takie różowe i ładne, i dobrze wyglądają (...). H. Górska, Brama. b) «dobrze, ładnie się prezentować»: Kiedy trochę podrosłam …   Słownik frazeologiczny

  • charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… …   Słownik języka polskiego

  • charakteryzować — ndk IV, charakteryzowaćzuję, charakteryzowaćzujesz, charakteryzowaćzuj, charakteryzowaćował, charakteryzowaćowany 1. «określać, opisywać charakterystyczne cechy kogoś lub czegoś» Trafnie charakteryzować znajomych. 2. «występować jako… …   Słownik języka polskiego

  • kształt — m IV, D. u, Ms. kształtłcie; lm M. y 1. «zewnętrzny wygląd materialnego przedmiotu (rozpatrywany ze względu na ograniczające go linie lub powierzchnie, kontury); zarys, sylwetka jakiegoś przedmiotu; w ogóle wygląd, postać czegoś» Kształt podłużny …   Słownik języka polskiego

  • nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… …   Słownik języka polskiego

  • nasrożyć — dk VIb, nasrożyćżę, nasrożyćżysz, nasrożyćsroż, nasrożyćżył, nasrożyćżony 1. «nadać srogi wygląd» Nasrożyć czoło. Nasrożona mina. 2. «nastroszyć, zwykle dla nadania sobie srogiego wyglądu, z gniewu itp.» Nasrożyć brwi. nasrożyć się «przybrać… …   Słownik języka polskiego

  • nędzny — nędznyni, nędznyniejszy 1. «świadczący o nędzy, będący wynikiem nędzy; lichy, zniszczony» Nędzne ubranie, umeblowanie. Nędzna chałupa. Nędzny wygląd. Nędzne życie. ∆ Nędzny posiłek, nędzne jedzenie «posiłek, jedzenie mające małą wartość… …   Słownik języka polskiego

  • odświeżyć — dk VIb, odświeżyćżę, odświeżyćżysz, odświeżyćśwież, odświeżyćżył, odświeżyćżony odświeżać ndk I, odświeżyćam, odświeżyćasz, odświeżyćają, odświeżyćaj, odświeżyćał, odświeżyćany 1. «przywrócić pierwotny wygląd, stan rzeczom zniszczonym; odnowić»… …   Słownik języka polskiego

  • pokrój — m I, D. pokrójkroju zwykle blm 1. «rodzaj, typ» zwykle w wyrażeniu: Ktoś lub coś (jest) jakiegoś pokroju. 2. biol. «całokształt cech morfologicznych, ogólny wygląd zewnętrzny zwierzęcia lub rośliny, charakterystyczny dla danego gatunku, rasy,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”