Zagwarantować komuś bezpieczeństwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
zagwarantować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}gwarantować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gwarantować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gwarantowaćtuję, gwarantowaćtuje, gwarantowaćany {{/stl 8}}– zagwarantować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać jakąś gwarancję, zapewniać o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gwarantujemy niezawodność… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dieta — cud «dieta mająca zagwarantować szybkie schudnięcie»: Moim zdaniem nie warto się odchudzać tylko dlatego, że jest to modne, że w co drugim czasopiśmie można znaleźć dietę cud, a z okładek uśmiechają się wygłodzone modelki. Cosm 12/1999 … Słownik frazeologiczny
szereg — Stanąć, znaleźć się itp. z kimś w jednym szeregu a) «stanąć po czyjejś stronie, zacząć podzielać czyjeś poglądy»: (...) wojną w 1920 roku Polska wyraziła już swój stosunek wobec komunizmu i rządu radzieckiego, a obecnie może zagwarantować, iż w… … Słownik frazeologiczny
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
obwarować — dk IV, obwarowaćruję, obwarowaćrujesz, obwarowaćruj, obwarowaćował, obwarowaćowany obwarowywać ndk VIIIa, obwarowaćowuję, obwarowaćowujesz, obwarowaćowuj, obwarowaćywał, obwarowaćywany rzad. I, obwarowaćam, obwarowaćasz, obwarowaćają, obwarowaćaj … Słownik języka polskiego
poręczyć — dk VIb, poręczyćczę, poręczyćczysz, poręczyćręcz, poręczyćczył, poręczyćczony poręczać ndk I, poręczyćam, poręczyćasz, poręczyćają, poręczyćaj, poręczyćał, poręczyćany «dać gwarancję co do czyjejś wypłacalności; zapewnić, że zobowiązania dłużnika … Słownik języka polskiego
przyrzec — dk Vc, przyrzecrzeknę, przyrzecrzekniesz, przyrzecrzeknij, przyrzecrzekł, przyrzecrzekli, przyrzecrzeczony przyrzekać ndk I, przyrzecam, przyrzecasz, przyrzecają, przyrzecaj, przyrzecał, przyrzecany «zapewnić kogoś, że się coś zrobi, dać… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zaręczyć — dk VIb, zaręczyćczę, zaręczyćczysz, zaręczyćręcz, zaręczyćczył, zaręczyćczony zaręczać ndk I, zaręczyćam, zaręczyćasz, zaręczyćają, zaręczyćaj, zaręczyćał, zaręczyćany 1. «dać gwarancję na coś, poręczyć za kogoś, za coś; zagwarantować» Zaręczyć… … Słownik języka polskiego
