zakuty

zakuty
\zakutyuci
imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zakuć (p.)
zakuty w użyciu przym. «bezmyślny, tępy, ograniczony»

Zakuty fanatyk czegoś.

posp. Zakuta pała, zakuty łeb «o kimś tępym, niezdolnym, nieinteligentnym»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zakuty — łeb, zakuta pała zob. głowa 4 …   Słownik frazeologiczny

  • zakuty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zakutyuci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} obraźliwie o człowieku: ograniczony, głupi, bezmyślny, tępy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno z takim zakutym fanatykiem dyskutować. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakuty łeb — Człowiek głupi lub bezmyślny; idiota Eng. A stupid, silly, or thoughtless person; an idiot …   Słownik Polskiego slangu

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… …   Słownik frazeologiczny

  • kajdaniarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «więzień zakuty w kajdany» …   Słownik języka polskiego

  • łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… …   Słownik języka polskiego

  • miedź — ż V, DCMs. miedździ 1. blm chem. «(Cu) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 29, należący do podgrupy miedziowców; ciężki, ciągliwy i kowalny metal o czerwonawym połysku, dobry przewodnik ciepła i prądu elektrycznego; występuje w przyrodzie… …   Słownik języka polskiego

  • żelazo — n III, Ms. żelazozie; lm D. żelazoaz 1. blm «(Fe) pierwiastek chemiczny z grupy żelazowców, liczba atomowa 26, metal ciężki, trudno topliwy, kowalny, łatwo się utleniający, będący surowcem przemysłu ciężkiego, używany głównie w postaci stopów z… …   Słownik języka polskiego

  • łańcuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szereg połączonych ze sobą ogniw wykonanych zwykle z metalu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złoty, żelazny, zardzewiały łańcuch. Zakuty w łańcuchy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”