załamywać
Look at other dictionaries:
załamywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, załamywaćmuję, załamywaćmuje, załamywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}– załamać {{/stl 7}}{{stl 8}}dk IIa, załamywaćmię, załamywaćmie, załamywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zginać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załamywać się – załamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać załamaniu, zagięciu; zaginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładka się załamała. Załamują się fałdy spódnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załamywać – załamać ręce — {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrażać niepokój, ubolewanie; też: przyjmować postawę rezygnacji, bezradności, zniechęcenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na widok zdewastowanego mieszkania załamali ręce. Nie załamujcie rąk, bo jeszcze się nic nie stało. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
załamywać — Załamać ręce zob. ręka 51 … Słownik frazeologiczny
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
załamać — dk IX, załamaćmię, załamaćmiesz, załamaćłam, załamaćał, załamaćany załamywać ndk VIIIa, załamaćmuję, załamaćmujesz, załamaćmuj, załamaćywał, załamaćywany 1. «zgiąć coś pod pewnym kątem, nadać czemuś kształt linii łamanej; zagiąć» Załamać karton,… … Słownik języka polskiego
łamać się — I – złamać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pękać, rozpadać się na dwie lub więcej części pod wpływem nacisku, uderzenia itp.; być łamanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lód łamie się pod ciężarem sań. Gałąź złamała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
drgać — ndk I, drga, drgaćają, drgaćał drgnąć dk Va, drgaćnę, drgaćniesz, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęła, drgaćnęli, drgaćnąwszy 1. «wykonywać szybkie, ledwie widoczne powtarzające się ruchy; trząść się, dygotać, drżeć» Drgnął nerwowo. Komuś drga powieka … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
