Zaobserwować samolot.
Zaobserwować jakieś zmiany.
Czyś niczego nie zaobserwował w jego zachowaniu?
Zaobserwował typowe objawy choroby.
Słownik języka polskiego . 2013.
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
dojrzeć — I dk VIIb, dojrzećjrzę, dojrzećjrzysz, dojrzećjrzyj, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli, dojrzećjrzany 1. forma dk czas. doglądać (p.) 2. «dostrzec, zobaczyć, ujrzeć» Nie móc czegoś dojrzeć. Dojrzeć coś z trudnością. przen. «zauważyć, zaobserwować»… … Słownik języka polskiego
napatrzyć się — dk VIb, napatrzyć sięrzę się, napatrzyć sięrzysz się, napatrzyć siępatrz się, napatrzyć sięrzył się «przyjrzeć się czemuś dobrze, przez dłuższy czas; zaobserwować coś dokładnie; zobaczyć wiele czegoś» Napatrzyć się na krzywdy, cierpienia.… … Słownik języka polskiego
obserwowalny — «dający się obserwować, zaobserwować, możliwy do zaobserwowania» Obserwowalny fakt. Obserwowalne zjawisko … Słownik języka polskiego
odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… … Słownik języka polskiego
poodkrywać — dk I, poodkrywaćam, poodkrywaćasz, poodkrywaćają, poodkrywaćaj, poodkrywaćał, poodkrywaćany 1. «odkryć, odsłonić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, odsłonić w wielu miejscach» Zebrani poodkrywali głowy. 2. «dokonać wielu odkryć, wynaleźć… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
dojrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}doglądać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojrzeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, dojrzećjrzę, dojrzećjrzy, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
indywidualizować się – zindywidualizować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} czynić siebie indywidualnym, nabierać cech indywidualnych :{{/stl 33}}{{stl 10}}Można zaobserwować, jak indywidualizuje się styl jego twórczości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
