zapełnić

zapełnić
dk VIa, \zapełnićnię, \zapełnićnisz, \zapełnićnij a. \zapełnićpełń, \zapełnićnił, \zapełnićniony - zapełniać ndk I, \zapełnićam, \zapełnićasz, \zapełnićają, \zapełnićaj, \zapełnićał, \zapełnićany
1. «umieścić coś w czymś lub na czymś tak, aby zajęło całą przestrzeń, powierzchnię, wnętrze czegoś; uczynić pełnym»

Szuflada zapełniona szpargałami.

Zapełnić kartkę drobnym pismem.

przen.

Zapełniać czas pracą.

2. częściej ndk «zająć sobą całą przestrzeń, wnętrze czegoś»

Ludzie zapełnili plac.

Po deszczu woda zapełniała rowy.

Malowidła zapełniały ściany sali.

zapełnić się - zapełniać się «zostać zapełnionym»

Sala, widownia powoli się zapełnia.

Magazyny zapełniały się towarami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zapełniać się – zapełnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być zapełnianym, stawać się pełnym czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plac powoli zapełniał się gapiami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozapełniać — dk I, pozapełniaćam, pozapełniaćasz, pozapełniaćają, pozapełniaćaj, pozapełniaćał, pozapełniaćany «zapełnić wiele miejsc, jedno po drugim» Pozapełniać skrzynie jabłkami. Ludzie pozapełniali wszystkie wagony. pozapełniać się «o większej liczbie… …   Słownik języka polskiego

  • zapchać — dk I, zapchaćpcham, zapchaćpchasz, zapchaćpchają, zapchaćpchaj, zapchaćpchał, zapchaćpchany zapychać ndk I, zapchaćam, zapchaćasz, zapchaćają, zapchaćaj, zapchaćał, zapchaćany 1. «włożywszy, wepchnąwszy coś zamknąć jakiś otwór, zapełnić szczeliny …   Słownik języka polskiego

  • zapełniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapełniaćam, zapełniaća, zapełniaćają, zapełniaćany {{/stl 8}}– zapełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zapełniaćnię, zapełniaćni, zapełniaćpełń || zapełniaćnij, zapełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

  • napełnić — dk VIa, napełnićnię, napełnićnisz, napełnićnij a. napełnićpełń, napełnićnił, napełnićniony napełniać ndk I, napełnićam, napełnićasz, napełnićają, napełnićaj, napełnićał, napełnićany 1. «włożyć, wlać, umieścić gdzieś jakąś ilość, liczbę czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • napisać — dk IX, napisaćpiszę, napisaćpiszesz, napisaćpisz, napisaćał, napisaćany 1. «nakreślić na czymś jakieś litery lub cyfry; wyrazić coś słowami na piśmie; stworzyć jakieś dzieło pisane» Napisać adres i numer telefonu. Napisać artykuł, sprawozdanie,… …   Słownik języka polskiego

  • natłoczyć — dk VIb, natłoczyćczę, natłoczyćczysz, natłoczyćtłocz, natłoczyćczył, natłoczyćczony 1. «zgromadzić, skupić w wielkiej liczbie; zapełnić, zapchać» Natłoczyć mebli do pokoju. Sala natłoczona ludźmi. Natłoczony tramwaj. 2. «wprowadzić za pomocą… …   Słownik języka polskiego

  • nuda — ż IV, CMs. nudzie; lm D. nudadów 1. «niemiły stan, niemiłe uczucie spowodowane zwykle bezczynnością, brakiem interesującego zajęcia, brakiem wrażeń, monotonią życia; cecha rzeczy wywołującej taki stan (także w lm w tym samym znaczeniu)»… …   Słownik języka polskiego

  • pozalewać — dk I, pozalewaćam, pozalewaćasz, pozalewaćają, pozalewaćaj, pozalewaćał, pozalewaćany 1. «o wodzie, rzekach itp.: zatopić wiele czegoś, zalać w wielu miejscach» Rzeki pozalewały pola. Woda pozalewała mieszkania. 2. «zaplamić, zamoczyć płynem… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”