zapraszać

zapraszać
ndk I, \zapraszaćam, \zapraszaćasz, \zapraszaćają, \zapraszaćaj, \zapraszaćał, \zapraszaćany
forma ndk czas. zaprosić (p.)
zapraszać się
1. forma ndk czas. zaprosić się (p.)
2. «zapraszać siebie wzajemnie, nakłaniać siebie wzajemnie do bywania u siebie, odwiedzania się»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zapraszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zapraszaćam, zapraszaća, zapraszaćają, zapraszaćany {{/stl 8}}– zaprosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zapraszaćproszę, zapraszaćsi, zapraszaćproś, zapraszaćproszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapraszać się — I – zaprosić się {{/stl 13}}{{stl 7}} proponować komuś swoje towarzystwo, powiadamiać kogoś o planowanej wizycie; wpraszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprosić się na imieniny do znajomych. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapraszać — Zaprosić kogoś na chatę zob. chata 2 …   Słownik frazeologiczny

  • prosić [zapraszać] do stołu — {{/stl 13}}{{stl 33}} zapraszać kogoś do spożycia posiłku przy stole :{{/stl 33}}{{stl 10}}Obiad gotowy, prosimy do stołu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fundować — (Zapraszać kogoś gdzieś i) Płacić za kogoś lub kupować komuś coś, zwłaszcza napoje Eng. (To ask someone out and) To pay the cost of something, especially of a drink; to treat someone to something …   Słownik Polskiego slangu

  • stawiać — (Zapraszać kogoś gdzieś i) Płacić za kogoś lub kupować komuś coś, zwłaszcza napoje Eng. (To ask someone out and) To pay the cost of something, especially of a drink; to treat someone to something …   Słownik Polskiego slangu

  • zaprosić — dk VIa, zaprosićproszę, zaprosićsisz, zaprosićproś, zaprosićsił, zaprosićproszony zapraszać ndk I, zaprosićam, zaprosićasz, zaprosićają, zaprosićaj, zaprosićał, zaprosićany 1. «zwrócić się do kogoś z zaproszeniem, zaproponować komuś, aby przybył… …   Słownik języka polskiego

  • gość — m I, DB. gośćścia; lm M. gośćście, DB. gośćści, N. gośćśćmi 1. «osoba przybyła do kogoś w gościnę, w odwiedziny; zaproszony lub przygodny uczestnik przyjęcia, balu, imprezy rozrywkowej» Miły, mile widziany gość. Dostojny, honorowy, oficjalny gość …   Słownik języka polskiego

  • stół — m IV, D. stołu, Ms. stole; lm M. stoły 1. «mebel, najczęściej drewniany, składający się z blatu opartego na nogach, służący do spożywania na nim posiłków, pisania, stawiania różnych przedmiotów» Stół dębowy, mahoniowy, sosnowy. Kamienny,… …   Słownik języka polskiego

  • stół — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. stołu, Mc. stole {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mebel składający się z blatu podpartego zwykle czterema nogami, wykonany najczęściej z drewna, służący do spożywania przy nim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”