zatrącać

zatrącać
ndk I, \zatrącaćam, \zatrącaćasz, \zatrącaćają, \zatrącaćaj, \zatrącaćał
1. forma ndk czas. zatrącić (p.)
2. «być podobnym do czegoś, przypominać coś w pewnym stopniu; trącić, zalatywać czymś»

Wiersze zatrącają wpływami romantycznych poetów.

Strój zatrąca zeszłowieczną modą.

Zepsute wino zatrąca kwasem.

◊ Zatrącać gwarą, jakimś językiem, zatrącać z rosyjska, z niemiecka itp. «mówić w sposób zdradzający wpływ gwary, innego języka»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • zatrącać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatrącaćam, zatrącaća, zatrącaćają {{/stl 8}}– zatrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatrącaćcę, zatrącaćci, zatrącaćtrąć, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wspomnieć o czymś na marginesie, rzucić mimochodem jakąś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatracaćam, zatracaća, zatracaćają, zatracaćany {{/stl 8}}– zatracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zatracaćcę, zatracaćci, zatracaćtrać, zatracaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} przestawać się czymś odznaczać; wyzbywać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatracać się – zatracić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tracić orientację, gubić się w czymś; oddając się czemuś całkowicie, tracić poczucie rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatracił się w stosach dokumentów i korespondencji.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatracać — → zatracić …   Słownik języka polskiego

  • zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… …   Słownik języka polskiego

  • chamieć — ndk III, chamiećeję, chamiećejesz, chamiećej, chamiećmiał, chamiećeli pot. «stawać się chamem; zatracać kulturę, dobre wychowanie, maniery; ordynarnieć» Łatwo chamieli pod wpływem alkoholu …   Słownik języka polskiego

  • perspektywa — ż IV, CMs. perspektywawie; lm D. perspektywayw 1. «przedstawienie trójwymiarowych przedmiotów na płaszczyźnie zgodnie z prawami widzenia» Teoria perspektywy. Obraz z perspektywą. ∆ Perspektywa barwna «zjawisko wykorzystywane w kompozycji… …   Słownik języka polskiego

  • twardnieć — ndk III, twardniećeję, twardniećjesz, twardniećej, twardniećniał, twardniećeli 1. «stawać się twardym, nieelastycznym, sztywnym, nie uginającym się pod naciskiem» Zaprawa murarska dość szybko twardnieje. Ziemia twardnieje od mrozu. przen. Czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • ubezdźwięczniać — ndk I, ubezdźwięczniaćam, ubezdźwięczniaćasz, ubezdźwięczniaćają, ubezdźwięczniaćaj, ubezdźwięczniaćał, ubezdźwięczniaćany ubezdźwięcznić dk VIa, ubezdźwięczniaćnię, ubezdźwięczniaćnisz, ubezdźwięczniaćnij, ubezdźwięczniaćnił,… …   Słownik języka polskiego

  • zatrącić — dk VIa, zatrącićcę, zatrącićcisz, zatrącićtrąć, zatrącićcił zatrącać ndk I, zatrącićam, zatrącićasz, zatrącićają, zatrącićaj, zatrącićał «wspomnieć o czymś marginesowo, mimochodem, uczynić wzmiankę o czymś; napomknąć» Zatrącić (w rozmowie) o… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”