zawalać

zawalać
I
dk I, \zawalaćam, \zawalaćasz, \zawalaćają, \zawalaćaj, \zawalaćał, \zawalaćany
«zabrudzić, pobrudzić coś czymś; powalać»

Zawalać ubranie farbą.

Zawalać palce atramentem.

II

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zawalać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zawalaćam, zawalaća, zawalaćają, zawalaćany {{/stl 8}}– zawalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zawalaćlę, zawalaćli, zawalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przygniatać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawalać się – zawalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu, zamieniając się w gruzy; zapadać się, rozsypywać się, rozpadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pod ciężarem śniegu zawalają się dachy. Szopa się zawaliła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zawalać się — Świat się komuś zawalił, czyjś świat się zawalił zob. świat 30 …   Słownik frazeologiczny

  • zawalić — dk VIa, zawalićlę, zawalićlisz, zawalićwal, zawalićlił, zawalićlony zawalać ndk I, zawalićam, zawalićasz, zawalićają, zawalićaj, zawalićał, zawalićany 1. «przysypać, zasypać, przywalić coś czymś wielkim, ciężkim, sypkim; o czymś wielkim, ciężkim …   Słownik języka polskiego

  • zapaprać — dk IX, zapapraćprzę, zapapraćprzesz, zapapraćpaprz, zapapraćprał, zapapraćprany pot. «zabrudzić, zawalać» Zapaprać ubranie. zapaprać się, pot. «zabrudzić się, zawalać się» Zapaprał się farbami …   Słownik języka polskiego

  • zanieczyścić — dk VIa, zanieczyścićczyszczę, zanieczyścićcisz, zanieczyścićczyść, zanieczyścićcił, zanieczyścićczyszczony zanieczyszczać ndk I, zanieczyścićam, zanieczyścićasz, zanieczyścićają, zanieczyścićaj, zanieczyścićał, zanieczyścićany «uczynić nieczystym …   Słownik języka polskiego

  • zapaćkać — dk I, zapaćkaćam, zapaćkaćasz, zapaćkaćają, zapaćkaćaj, zapaćkaćał, zapaćkaćany 1. pot. «zabrudzić czymś, zawalać, zapaprać» Zapaćkane smarem ręce. 2. pogard. «brzydko, niedbale pomalować, zamalować» Zapaćkać ściany żółtą farbą …   Słownik języka polskiego

  • zapaskudzić — dk VIa, zapaskudzićdzę, zapaskudzićdzisz, zapaskudzićudź, zapaskudzićdził, zapaskudzićdzony zapaskudzać ndk I, zapaskudzićam, zapaskudzićasz, zapaskudzićają, zapaskudzićaj, zapaskudzićał, zapaskudzićany, posp. «zanieczyścić czymś (zwłaszcza… …   Słownik języka polskiego

  • zaplamić — dk VIa, zaplamićmię, zaplamićmisz, zaplamićplam, zaplamićmił, zaplamićmiony «zrobić na czymś plamy; zawalać, zabrudzić» Zaplamić obrus kawą. Zaplamić ręce farbami. Zaplamiony zeszyt. zaplamić się strona zwrotna czas. zaplamić Zaplamić się… …   Słownik języka polskiego

  • załamywać się – załamać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać załamaniu, zagięciu; zaginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładka się załamała. Załamują się fałdy spódnicy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”