zbiednieć

zbiednieć
dk III, \zbiedniećeję, \zbiedniećejesz, \zbiedniećej, \zbiedniećniał, \zbiedniećeli, \zbiedniećniały, \zbiedniećniali
«stać się biednym, wpaść w biedę; zubożeć»

Zbiedniała rodzina.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • zbiednieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}biednieć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgoleć — zbiednieć …   Słownik gwary warszawskiej

  • pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… …   Słownik języka polskiego

  • pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

  • spauperyzować — dk IV, spauperyzowaćzuje, spauperyzowaćował, spauperyzowaćowany zwykle w imiesł. biernym, książk. «spowodować, że ktoś stał się biedniejszy, ubogi; zubożyć» spauperyzować się książk. «zbiednieć, zubożeć» …   Słownik języka polskiego

  • spsieć — dk III, spsieję, spsiejesz, spsiej, spsiał, spsieli, spsiały, spsiali pot. «zejść na psy; zdziadzieć, zbiednieć, podupaść» Arystokracja spsiała po wojnie …   Słownik języka polskiego

  • zdziadzieć — dk III, zdziadziećeję, zdziadziećejesz, zdziadziećej, zdziadziećdział, zdziadziećeli, zdziadziećdziały, zdziadziećdziali 1. pot. «stać się dziadem, starcem, zestarzeć się w sposób widoczny» W ostatnim roku bardzo zdziadział. Byli niedołężni i… …   Słownik języka polskiego

  • zepsieć — dk III, zepsiećeję, zepsiećejesz, zepsiećej, zepsiećpsiał, zepsiećeli, zepsiećpsiały, zepsiećpsiali pot. «zejść na psy; zbiednieć, zdziadzieć, zmarnieć» Trzeba mu pomóc, bo zepsieje do reszty …   Słownik języka polskiego

  • zubożeć — dk III, zubożećeję, zubożećejesz, zubożećej, zubożećżał, zubożećeli, zubożećżały, zubożećżali «stać się ubogim, uboższym; zbiednieć» Ludzie zubożeli w czasie wojny. Mieszkali u nich zubożali krewni …   Słownik języka polskiego

  • iść z torbami — Bankrutować lub stracić wiele pieniędzy i w rezultacie zbiednieć Eng. To go bankrupt or lose a lot of money and to get impoverished as a consequence of this …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”