Zezwolić na przystąpienie do egzaminów.
Lekarz zezwolił na wyjazd.
Słownik języka polskiego . 2013.
zezwolić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zezwalać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zezwalać — → zezwolić … Słownik języka polskiego
zezwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zezwalaćam, zezwalaća, zezwalaćają {{/stl 8}}– zezwolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zezwalaćlę, zezwalaćli, zezwalaćwól {{/stl 8}}{{stl 7}} zgadzać się; przyzwalać, zwykle oficjalnie; też: dopuszczać : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
dozwolić — dk VIa, dozwolićlę, dozwolićlisz, dozwolićwól, dozwolićlił, dozwolićlony dozwalać ndk I, dozwolićam, dozwolićasz, dozwolićają, dozwolićaj, książk. «dopuścić do czegoś, nie sprzeciwić się czemuś; pozwolić, zezwolić» Film dozwolony dla młodzieży.… … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
udzielić — dk VIa, udzielićlę, udzielićlisz, udziel, udzielićlił, udzielićlony udzielać ndk I, udzielićam, udzielićasz, udzielićają, udzielićaj, udzielićał, udzielićany «dać, dostarczyć, użyczyć czegoś» Udzielić informacji, wskazówek, rad. Udzielić wywiadu … Słownik języka polskiego
zezwolenie — n I 1. rzecz. od zezwolić. 2. lm D. zezwolenieeń «oficjalna zgoda, pozwolenie na coś, zwykle wyrażone na piśmie» Zezwolenie na broń. Zezwolenie na lądowanie, parkowanie. Uzyskać, otrzymać zezwolenie na coś. Wydać zezwolenie … Słownik języka polskiego
