- zjawa
- ż IV, CMs., \zjawawie; lm D. zjaw«widziadło, widmo, mara, widzenie senne»
Straszna, upiorna zjawa.
Gorączkowy sen pełen dziwnych zjaw.
Zjawa pierzcha, znika.
Snuła się wśród drzew jak zjawa.
Słownik języka polskiego . 2013.
Straszna, upiorna zjawa.
Gorączkowy sen pełen dziwnych zjaw.
Zjawa pierzcha, znika.
Snuła się wśród drzew jak zjawa.
Słownik języka polskiego . 2013.
zjawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zjawawie {{/stl 8}}{{stl 7}} nierealna postać będąca widzeniem sennym lub urojeniem; widmo, mara, duch, widziadło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Senna zjawa. W gorączce majaczył i widział upiorne zjawy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Joanna Pajkowska — Asia (née le 13 juillet 1958 à Varsovie) est une navigatrice polonaise. Capitaine de bateau, sauveteuse en haute mer, elle a parcouru plus de 145 000 miles dans des courses en solitaire ou en duo. Biographie Dans l … Wikipédia en Français
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
dziwo — n III, Ms. dziwowie; lm D. dziw 1. → dziw w zn. 1 ◊ O dziwo «wykrzyknik wyrażający zdziwienie, podziw» 2. «cudo, straszydło, zjawa» Spojrzała na niego jak na dziwo … Słownik języka polskiego
fantom — m IV, D. u, Ms. fantommie; lm M. y 1. «widziadło, zjawa; przywidzenie, złudzenie» Ludzkie fantomy. Coś jest czczym, mglistym fantomem. Fantom wyobraźni, sławy. 2. med. «model anatomiczny przedstawiający jakiś narząd lub zespół narządów,… … Słownik języka polskiego
niematerialny — 1. «nie dotyczący materii substancji tworzącej wszechświat, nie zbudowany z materii, nie będący materią; bezcielesny» Wyglądał jak niematerialna zjawa. 2. «nie dotyczący dóbr ekonomicznych; niemajątkowy, niepieniężny» Niematerialna strata.… … Słownik języka polskiego
strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… … Słownik języka polskiego
świetlany — świetlanyni «przesycony światłem, świecący; świetlisty, jasny» Świetlany krąg. Świetlana smuga. przen. «uduchowiony, nieziemski, niebiański; niezwykle szlachetny, optymistyczny» Świetlana zjawa. Świetlana postać. Świetlana wizja przyszłości. ∆… … Słownik języka polskiego
widmo — n III, Ms. widmomie; lm D. widm 1. «złudzenie wzrokowe lub wytwór wyobraźni, nierealna postać, fantastyczne zjawisko, widziadło; rzekoma zjawa osoby nieżyjącej, duch, upiór, mara» Blade, krwawe, posępne, straszne widmo. Widmo zamordowanego.… … Słownik języka polskiego