znacząco

znacząco
«w sposób znaczący, porozumiewawczo, wymownie»

Chrząknąć, mrugnąć znacząco.

Znacząco trącił go łokciem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • znacząco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób znaczący, informujący o czymś; wymownie, porozumiewawczo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znacząco popatrzeć na kogoś. Chrząkać znacząco. Uśmiechnąć się znacząco. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

  • wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

  • chrząkać — ndk I, chrząkaćam, chrząkaćasz, chrząkaćają, chrząkaćaj, chrząkaćał chrząknąć dk Va, chrząkaćnę, chrząkaćniesz, chrząkaćnij, chrząkaćnął, chrząkaćnęła, chrząkaćnęli, chrząkaćnąwszy 1. «wydawać krótkie, nieartykułowane dźwięki z krtani» Chrząkać… …   Słownik języka polskiego

  • domyślnie — domyślnieej «domyślając się; znacząco» Mrugnąć do kogoś domyślnie. Uśmiechnąć się domyślnie …   Słownik języka polskiego

  • mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… …   Słownik języka polskiego

  • oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • pochrząkiwać — ndk VIIIb, pochrząkiwaćkuję, pochrząkiwaćkujesz, pochrząkiwaćkuj, pochrząkiwaćiwał 1. «chrząkać z lekka, od czasu do czasu» Pochrząkiwać ze zmieszania, znacząco, z zadowolenia. 2. «o świniach: wydawać chrapliwe, charakterystyczne dźwięki,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”