ciągłość

ciągłość
ż V, DCMs. \ciągłośćści, blm
«łączność, nie przerywający się ciąg, związek jakichś faktów, procesów, działań, rzeczy, brak przerwy między nimi w czasie lub w przestrzeni»

Ciągłość historyczna.

Ciągłość nauki, akcji, tradycji, wypadków.

Ciągłość funkcji matematycznej.

Zachować ciągłość czegoś.

∆ Ciągłość pracy «prawne uznanie czyjegoś zatrudnienia za nieprzerwane, mimo zmiany miejsca pracy lub przerwy w tym zatrudnieniu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ciągłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ciągłośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} istnienie, występowanie w sposób nieprzerwany, ciągły (w czasie lub przestrzeni) procesów, przemian; trwanie; także: istnie jący bez przerw związek pomiędzy następującymi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzewko — Boże drzewko «drzewko strojone na święta Bożego Narodzenia; choinka»: Zaopatrywały się w choinki rodziny, gdzie były dzieci, by dla nich zachować ciągłość tradycji bożego drzewka i w wigilijny wieczór dać namiastkę radości. H. Zakrzewska,… …   Słownik frazeologiczny

  • ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni …   Słownik języka polskiego

  • konsekwencja — ż I, DCMs. konsekwencjacji; lm D. konsekwencjacji (konsekwencjacyj) 1. «wynik, skutek, następstwo, rezultat czegoś» ◊ Wyciągnąć, wyciągać konsekwencje w stosunku do kogoś «odpowiednio reagować, zareagować na czyjeś postępowanie» ◊ Ponieść,… …   Słownik języka polskiego

  • lewirat — m IV, D. u, Ms. lewiratacie, blm etn. «zwyczajowa zasada, według której wdowę poślubia brat zmarłego męża, aby zapewnić ciągłość rodu; obowiązuje wśród wielu ludów Azji, Afryki, Ameryki i Australii» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • permanencja — ż I, DCMs. permanencjacji, blm książk. «ciągłe, nieprzerwane trwanie; ciągłość trwania; stałość, trwałość czegoś» Teoria permanencji przyjmuje niezmienność ogólnych zarysów rzeźby Ziemi. ∆ przestarz. W permanencji «bez przerwy, ciągle stale»… …   Słownik języka polskiego

  • praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… …   Słownik języka polskiego

  • przemysł — m IV, D. u, Ms. przemysłyśle; lm M. y 1. «dział produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w celu dostosowania do potrzeb ludzkich prowadzone jest w dużym wymiarze, na zasadzie podziału pracy i przy… …   Słownik języka polskiego

  • rozród — m IV, D. rozródrodu, Ms. rozródrodzie, blm biol. «zespół czynności organizmów żywych prowadzący do wytworzenia potomstwa i zapewniający gatunkowi ciągłość istnienia; rozmnażanie się» Rozród płciowy, bezpłciowy. Rozród wegetatywny. Okres rozrodu.… …   Słownik języka polskiego

  • sukcesja — ż I, DCMs. sukcesjasji; lm D. sukcesjasji (sukcesjasyj) 1. przestarz. «to, co zostało odziedziczone, zwłaszcza odziedziczone dobra materialne; spadek, spuścizna» Objąć po kimś sukcesję. 2. przestarz. «dziedziczenie praw do tronu; następstwo… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”