- ciągliwy
- \ciągliwywszy«odznaczający się zdolnością do wyciągania, rozciągania; dający się ciągnąć»
Ciągliwy metal.
Ciągliwe cukierki.
Słownik języka polskiego . 2013.
ciągliwy
Look at other dictionaries:
ciągliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}Ia, ciągliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} dający się rozciągać, ciągnąć; rozciągliwy, plastyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Materiały ciągliwe. Ciągliwa guma do żucia. Ciągliwa konsystencja czegoś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
argentyt — m IV, D. u, Ms. argentytycie, blm miner. «siarczek srebra, minerał kowalny i ciągliwy, barwy ołowianoszarej lub czarnej, stanowiący najcenniejszą rudę srebra» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
glin — m IV, D. u, Ms. glinnie, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy glinowców, liczba atomowa 13, srebrzystobiały metal, lekki, kowalny, ciągliwy, dobry przewodnik ciepła i elektryczności, odporny na działanie czynników atmosferycznych,… … Słownik języka polskiego
maź — ż V, DCMs. mazi; lm M. mazie, D. mazi 1. «bardzo gęsta, lepka, kleista, rozmazująca się substancja» Gliniasta maź. Brnąć w błotnej mazi. ∆ Maź płodowa «substancja powlekająca skórę noworodka, złożona z łoju i ze złuszczonego nabłonka» ∆ anat. Maź … Słownik języka polskiego
miedź — ż V, DCMs. miedździ 1. blm chem. «(Cu) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 29, należący do podgrupy miedziowców; ciężki, ciągliwy i kowalny metal o czerwonawym połysku, dobry przewodnik ciepła i prądu elektrycznego; występuje w przyrodzie… … Słownik języka polskiego
srebro — n III, Ms. srebrobrze; lm D. srebrober 1. «(Ag) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 47, metal szlachetny, biały, o pięknym połysku, miękki, ciągliwy, kowalny; występuje w stanie rodzimym, w postaci minerałów oraz jako… … Słownik języka polskiego
stawowy — przym. od staw a) w zn. 1: Stawowa hodowla ryb. ∆ Gospodarstwo stawowe «zespół zarybionych stawów, w których się prowadzi racjonalną hodowlę ryb» b) w zn. 2: Gościec stawowy. Chrząstki stawowe. Bóle stawowe. ∆ Maź stawowa «ciągliwy żółtawy płyn… … Słownik języka polskiego
tor — I m IV, D. u, Ms. torze; lm M. y 1. «trasa, droga, po których porusza się jakieś ciało; droga, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, np. pocisk, pojazd kosmiczny; trajektoria» Tory planet. Tor światła. Tory elektronów wewnątrz… … Słownik języka polskiego
złoto — I n III, Ms. złocie, blm 1. «(Au) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 79; metal szlachetny o barwie żółtej, miękki, kowalny, ciągliwy, odporny na działanie tlenu, powietrza, kwasów; w przyrodzie występuje rzadko,… … Słownik języka polskiego
aluminium — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} lekki, ciągliwy, dobrze przewodzący prąd i ciepło, odporny na korozję srebrzystobiały metal, występujący w dużej ilości w skorupie ziemskiej, używany w postaci stopów do produkcji części… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
