- delikatność
- ż V, DCMs. \delikatnośćści, blmrzecz. od delikatnya) w zn. 1:
Delikatność budowy, kształtów, rysów.
b) w zn. 2:Wrodzona delikatność w postępowaniu.
c) w zn. 3:Delikatność barw, zapachu, woni.
Słownik języka polskiego . 2013.
Delikatność budowy, kształtów, rysów.
Wrodzona delikatność w postępowaniu.
Delikatność barw, zapachu, woni.
Słownik języka polskiego . 2013.
delikatność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. delikatnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. delikatny w zn. 1.: Delikatność urządzenia; w zn. 2.: Delikatność kształtów; w zn. 3.: Delikatność zapachu; w zn. 4.: Delikatność w obcowaniu z ludźmi.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grubieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, grubiećeję, grubiećeje, grubiećbiał, grubiećbieli {{/stl 8}}– zgrubieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się grubym, grubszym, zwiększać swoją… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… … Słownik języka polskiego
eteryczność — ż V, DCMs. eterycznośćści, blm «bycie eterycznym; subtelność, zwiewność, delikatność» Eteryczność kształtów, ruchów … Słownik języka polskiego
finezja — ż I, DCMs. finezjazji; lm D. finezjazji (finezjazyj) «subtelność, delikatność, wyrafinowanie» Finezja gry aktorskiej, muzycznej. Uśmiechać się z finezją. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
grubieć — ndk III, grubiećeję, grubiećejesz, grubiećej, grubiećbiał, grubiećbieli 1. «stawać się grubszym, zwiększać swoją objętość, rozrastać się; o człowieku: przybierać na wadze, tyć» Skorupa lodu grubieje. Chłopiec grubieje z dnia na dzień. 2. «stawać… … Słownik języka polskiego
imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… … Słownik języka polskiego
kruchość — ż V, DCMs. kruchośćści, blm «właściwość rzeczy kruchych; łamliwość, delikatność» Kruchość żeliwa. Kruchość ciasta. przen. «nietrwałość, niepewność» Kruchość szczęścia … Słownik języka polskiego
pozorny — pozornyni «taki, który tylko z pozoru wydaje się jakimś, w pierwszej chwili sprawia jakieś wrażenie; udany, złudny, łudząco podobny» Pozorna delikatność, grzeczność. Pozorna różnica. Pozorny ruch. Pozorny spokój. Pozorne zadowolenie. ∆ fiz. Obraz … Słownik języka polskiego
słodycz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. blm «słodki smak» Słodycz cukru, miodu. Poczuć słodycz w ustach. przen. a) blm «dobroć, łagodność; delikatność, czułość» Słodycz charakteru. Obejście, spojrzenie pełne słodyczy. Patrzeć na kogoś, postępować z kimś… … Słownik języka polskiego