dobywać
Look at other dictionaries:
dobywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dobywaćam, dobywaća, dobywaćają, dobywaćany {{/stl 8}}– dobyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, dobywaćbędę, dobywaćbędzie, dobywaćbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozostawać w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobywać się – dobyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydobywszy się z jakiegoś miejsca, rozchodzić się w powietrzu; wydostawać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z otworu dobywała się para. Zza ściany dobywa się hałas. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobyć — dk, dobyćbędę, dobyćbędziesz, dobyćbędą, dobyćbądź, dobyćbył, dobyćbyty dobywać ndk I, dobyćam, dobyćasz, dobyćają, dobyćaj, dobyćał, dobyćany 1. «dotrwać do pewnego czasu; pozostać» Dobyć do końca zebrania. 2. przestarz. «wydobyć, wydostać»… … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… … Słownik języka polskiego
dobyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dobywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
