migotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, migoczę || migocę, migocze || migoce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} emitować szybko zmieniające się lub przerywane światło, blask; skrzyć się, błyskać; także: być widocznym raz… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
drgać — ndk I, drga, drgaćają, drgaćał drgnąć dk Va, drgaćnę, drgaćniesz, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęła, drgaćnęli, drgaćnąwszy 1. «wykonywać szybkie, ledwie widoczne powtarzające się ruchy; trząść się, dygotać, drżeć» Drgnął nerwowo. Komuś drga powieka … Słownik języka polskiego
drżeć — ndk VIIb, drżę, drżysz, drżyj, drżał, drżeli 1. «trząść się, dygotać, drgać» Drżeć jak liść, jak osika, jak galareta, jak w febrze. Drżeć na całym ciele. Drżeć z zimna, ze strachu, z gniewu. Głos jej drżał. Ręce mu drżały ze zdenerwowania. Dom… … Słownik języka polskiego
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
igrać — ndk I, igraćam, igraćasz, igraćają, igraćaj, igraćał 1. «robić sobie z czegoś zabawkę, żarty, igraszkę, traktować coś lekceważąco albo jak zabawę; żonglować» Igrać ze śmiercią, z chorobą. Igrać czyimiś uczuciami. Nie igraj, bo się doigrasz! ◊… … Słownik języka polskiego
migotanie — n I rzecz. od migotać ∆ astr. Migotanie gwiazd «szybkie zmiany położeń, jasności i barwy gwiazd, wywołane nieregularnymi ruchami atmosfery Ziemi» ∆ med. Migotanie komór (serca) «liczne skurcze dodatkowe powstające w różnych odcinkach komór serca» … Słownik języka polskiego
mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… … Słownik języka polskiego
pełgać — ndk I, pełgaćga, pełgaćają, pełgaćał «o ogniu, płomieniu, świetle, blasku itp.: palić się, świecić nierówno i niepewnie, chybotliwie; przesuwać się nisko; chwiać się, migotać, pełzać» Blask ognia pełgał po ścianach. Niepewnie pełgający płomień… … Słownik języka polskiego
