Nachodził się, zanim załatwił sprawę.
Posiedź trochę, jeszcze się nachodzisz.
Słownik języka polskiego . 2013.
nachodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nachodzićdzę, nachodzićdzi, nachodzićchodź, nachodzićdzony {{/stl 8}}– najść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, nachodzićjdę, nachodzićjdzie, najdź, naszedł, naszła, naszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nachodzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} poświęcić wiele czasu i sił, załatwiając jakąś sprawę, także zmęczyć się długim chodzeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nachodził się, zanim wyrobił sobie kartę pobytu. Nachodziła się przy obiedzie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… … Słownik języka polskiego
nabiec — a. nabiegnąć dk Vc, nabiecbiegnie, nabiecbiegł, nabiecgła, nabiecbiegły nabiegać ndk I, nabiecga, nabiecają «nabrzmieć, napełnić się, wypełnić się czym (np. krwią, sokami, łzami itp.); o krwi, sokach, łzach itp.: napłynąć, wypełnić, wezbrać» Oczy … Słownik języka polskiego
uchodzić — VIa, uchodzićdzę, uchodzićdzisz, uchodź, uchodzićdził, uchodzićdzony 1. ndk → ujść 2. dk pot. «zmęczyć chodzeniem» zwykle we fraz. Uchodzić nogi, uchodzić nogi do kolan «chodząc bardzo się zmęczyć; nachodzić się» uchodzić się dk «zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
nadepnąć — dk Va, nadepnąćnę, nadepnąćniesz, nadepnąćnij, nadepnąćnął, nadepnąćnęła, nadepnąćnęli, nadepnąćnięty, nadepnąćnąwszy rzad. nadeptać dk IX, nadepnąćpczę (nadepnąćpcę), nadepnąćpczesz (nadepnąćpcesz), nadepnąćdepcz, nadepnąćał, nadepnąćany… … Słownik języka polskiego
napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś … Słownik języka polskiego
naprzykrzać się — ndk I, naprzykrzać sięam się, naprzykrzać sięasz się, naprzykrzać sięają się, naprzykrzać sięaj się, naprzykrzać sięał się «narzucać się komuś, uporczywie domagać się czegoś; nachodzić, niepokoić kogoś» Naprzykrzał mu się od wielu dni. Dziecko… … Słownik języka polskiego
nawłóczyć — VIb, nawłóczyćczę, nawłóczyćczysz, nawłóczyćwłócz, nawłóczyćczył, nawłóczyćczony 1. dk pot. «oprowadzić kogoś po wielu różnych miejscach, zwykle wbrew jego woli, do zmęczenia» Nawłóczyć kogoś po muzeach, po sądach, po urzędach. 2. dk «zmęczyć się … Słownik języka polskiego
