ogołocić
Look at other dictionaries:
ogołocić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ogałacać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogałacać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 22}}ogołacać {{/stl 22}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogałacaćam, ogałacaća, ogałacaćają, ogałacaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– ogołocić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb, ogałacaćcę, ogałacaćci,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego
obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… … Słownik języka polskiego
obskubać — dk IX, obskubaćbię, obskubaćbiesz, obskubaćskub, obskubaćał, obskubaćany obskubywać ndk VIIIa, obskubaćbuję, obskubaćbujesz, obskubaćbuj, obskubaćywał, obskubaćywany «obrywając, wyrywając, szarpiąc pozbawić coś jakiejś części; ogołocić coś z… … Słownik języka polskiego
odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… … Słownik języka polskiego
ogałacać — a. ogołacać ndk I, ogałacaćam, ogałacaćasz, ogałacaćają, ogałacaćał, ogałacaćany ogołocić dk VIa, ogałacaćcę, ogałacaćcisz, ogałacaćoć, ogałacaćcił, ogałacaćcony «zabierać komuś lub skądś wszystko, pozbawiać (kogoś) całkowicie czegoś; sprawiać,… … Słownik języka polskiego
oskubać — dk IX, oskubaćbię, oskubaćbiesz, oskub, oskubaćał, oskubaćany obskubywać ndk VIIIa, oskubaćbuję, oskubaćbujesz, oskubaćbuj, oskubaćywał, oskubaćywany «obrywając, wyrywając pozbawić czegoś; skubiąc, szarpiąc oberwać coś» Oskubać kurę. Oskubywać… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
