opiekować się

opiekować się
ndk IV, \opiekować siękuję się, \opiekować siękujesz się, \opiekować siękuj się, \opiekować sięował się
«sprawować opiekę nad kimś, nad czymś, troszczyć się, dbać o kogoś, o coś; zajmować się kimś, czymś»

Opiekować się dziećmi, chorymi.

Opiekować się młodszym rodzeństwem.

Opiekować się kwiatami, ogrodem, zwierzętami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • opiekować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, opiekować siękuję się, opiekować siękuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} troskliwie zajmować się kimś, dbać o kogoś, coś; pilnować, doglądać kogoś lub czegoś; sprawować opiekę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opiekować się pacjentami …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zajmować się – zająć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność lub zawód; zabierać się do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajmuję się roznoszeniem ulotek reklamowych. Zająć się odrabianiem lekcji. Zajęła się krawiectwem …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

  • wodzić — ndk VIa, wodzićdzę, wodzićdzisz, wódź, wodzićdził, wodzićdzony 1. «idąc prowadzić kogoś w różne miejsca, być czyimś przewodnikiem» Wodziła gości po całym mieście. Wodziła nas od sklepu do sklepu. Wszędzie wodziła ze sobą dziecko. ◊ Wodzić rej… …   Słownik języka polskiego

  • palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …   Słownik języka polskiego

  • stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… …   Słownik języka polskiego

  • strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku …   Słownik języka polskiego

  • samotny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, samotnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: żyjący z daleka od ludzi, pozbawiony towarzystwa i bliskości innych, niemający rodziny, bliskich; opuszczony, osamotniony :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • matka — ż III, CMs. matkatce; lm D. matkatek 1. «kobieta mająca własne dziecko (dzieci) w stosunku do tego dziecka (lub ze względu na nie)» Karmiąca, młoda matka. Rodzona matka. Poczuć się, zostać matką. ∆ Matka chrzestna a) «kobieta przedstawiająca do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”