Plecak harcerski, żołnierski.
Zarzucić plecak na ramiona.
Przytroczyć koc, menażkę do plecaka.
Pakować, wkładać coś do plecaka.
Słownik języka polskiego . 2013.
plecak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} torba z szelkami noszona na plecach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skórzany, płócienny plecak. Harcerski plecak. Pakować plecak przed wycieczką. Chodzić do szkoły z plecakiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… … Słownik języka polskiego
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… … Słownik języka polskiego
napchać — dk I, napchaćpcham, napchaćpchasz, napchaćpchają, napchaćpchaj, napchaćpchał, napchaćpchany napychać ndk I, napchaćam, napchaćasz, napchaćają, napchaćaj, napchaćał, napchaćany «wtłoczyć, wepchnąć coś do czegoś; wypełnić coś czymś, zwykle… … Słownik języka polskiego
niepakowny — «taki, w którym niewiele rzeczy można zmieścić, zapakować» Niepakowny plecak, tornister … Słownik języka polskiego
odparzyć — dk VIb, odparzyćrzę, odparzyćrzysz, odparzyćparz, odparzyćrzył, odparzyćrzony odparzać ndk I, odparzyćam, odparzyćasz, odparzyćają, odparzyćaj, odparzyćał, odparzyćany «wywołać zapalenie skóry wskutek gorąca i tarcia o siebie powierzchni skóry… … Słownik języka polskiego
pakować — ndk IV, pakowaćkuję, pakowaćkujesz, pakowaćkuj, pakowaćował, pakowaćowany 1. «układać coś (rzeczy, towary) w paczkę, wkładać coś do walizki, do skrzyni itp. w celu wysłania, przewiezienia, zabrania w podróż» Pakować bieliznę, ubranie do walizki.… … Słownik języka polskiego
plecakowy — przym. od plecak ∆ Opylacz, opryskiwacz plecakowy «przyrząd umocowywany na plecach, używany do opylania lub opryskiwania roślin uprawnych substancjami zwalczającymi szkodniki i choroby» … Słownik języka polskiego
