- bijać
- ndk I, \bijaćam, \bijaćasz, \bijaćają, \bijaćaj, \bijaćał, \bijaćanyrzad. «bić kogoś, coś w pewnych odstępach czasu»bijać się «brać co pewien czas udział w biciu się, w bijatyce»
Słownik języka polskiego . 2013.
bijać
Look at other dictionaries:
bijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bijaćam, bijaća, bijaćają, bijaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} bić kogoś co jakiś czas, od czasu do czasu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy był młody, ojciec bijał go bez litości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bijać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} bić się co jakiś czas, od czasu do czasu; brać udział w bijatykach {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podstawić — komuś nogę a) «wysunąć swoją nogę pod nogi idącego, żeby się przewrócił»: Czeka się przed drzwiami na dzwonek, a potem wszyscy naraz biegną do środka, rozpychając się łokciami, bijąc teczkami po głowach, podstawiając nogę biegnącym z przodu. WO… … Słownik frazeologiczny
podstawiać — Podstawić komuś nogę a) «wysunąć swoją nogę pod nogi idącego, żeby się przewrócił»: Czeka się przed drzwiami na dzwonek, a potem wszyscy naraz biegną do środka, rozpychając się łokciami, bijąc teczkami po głowach, podstawiając nogę biegnącym z… … Słownik frazeologiczny
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
posiniaczyć — dk VIb, posiniaczyćczę, posiniaczyćczysz, posiniaczyćacz, posiniaczyćczył, posiniaczyćczony pot. «pobić kogoś silnie, aż wystąpią mu siniaki, aż do zrobienia mu siniaków; bijąc porobić siniaki wielu osobom» Posiniaczone plecy. Był cały… … Słownik języka polskiego
potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… … Słownik języka polskiego
przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na … Słownik języka polskiego
