rozpiąć

rozpiąć
dk Xc, rozepnę, rozepniesz, rozepnij, \rozpiąćpiął, \rozpiąćpięła, \rozpiąćpięli, \rozpiąćpięty, \rozpiąćpiąwszy - rozpinać ndk I, \rozpiąćam, \rozpiąćasz, \rozpiąćają, \rozpiąćaj, \rozpiąćał, \rozpiąćany
1. «odpiąć coś zapiętego, otworzyć z zapięcia»

Rozpiąć marynarkę, płaszcz.

Rozpiąć guziki, zatrzaski, klamrę przy pasku.

2. «rozciągnąć, rozpostrzeć na całą szerokość lub długość, powiesić coś rozpostartego»

Rybacy rozpięli sieci.

Ptak rozpiął skrzydła.

∆ Rozpiąć namiot «ustawić, rozbić namiot»
rozpiąć się - rozpinać się
1. «rozpiąć na sobie odzież»

Rozpiąć się pod szyją.

2. «stać się rozpiętym»

Suwak ciągle się rozpinał.

3. «rozpostrzeć się, rozciągnąć się»

Nad nami rozpinało się błękitne niebo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • rozpiąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozpinać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozpinać — → rozpiąć …   Słownik języka polskiego

  • porozpinać — dk I, porozpinaćam, porozpinaćasz, porozpinaćają, porozpinaćaj, porozpinaćał, porozpinaćany 1. «o wielu: (kolejno) rozpiąć, odpiąć coś; rozpiąć (kolejno) wiele czegoś lub rozpiąć coś w wielu miejscach» Panowie porozpinali kołnierzyki. Porozpinała …   Słownik języka polskiego

  • kołnierzyk — m III, D. a, N. kołnierzykkiem; lm M. i zdr. od kołnierz (zwykle w zn. 1) Miękki, sztywny kołnierzyk. Kołnierzyk koszuli. Kołnierzyk od koszuli, u koszuli. Suknia z białym kołnierzykiem. Rozpiąć kołnierzyk …   Słownik języka polskiego

  • namiot — m IV, D. u, Ms. namiotocie; lm M. y «przenośne pomieszczenie z impregnowanej tkaniny, rozpinanej na rusztowaniu z metalowych lub drewnianych drążków i przytwierdzonej linkami do kołków wbitych w ziemię, mające najczęściej kształt małego domku lub …   Słownik języka polskiego

  • odpiąć — dk Xc, odepnę, odepniesz, odepnij, odpiąćpiął, odpiąćpięła, odpiąćpięli, odpiąćpięty, odpiąćpiąwszy odpinać ndk I, odpiąćam, odpiąćasz, odpiąćają, odpiąćaj, odpiąćał, odpiąćany 1. «rozłączyć coś spiętego, otworzyć zapięcie, zamek u jakiejś części …   Słownik języka polskiego

  • parasol — m I, D. a; lm M. e, D. i «osłona od deszczu lub słońca, zrobiona zwykle z tkaniny rozpiętej na składanych drutach, przymocowanych do laski, kija lub pręta metalowego» Parasol damski, męski, plażowy, ogrodowy, kawiarniany. Iść pod parasolem.… …   Słownik języka polskiego

  • podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… …   Słownik języka polskiego

  • rama — ż IV, CMs. ramamie; lm D. ram 1. «prostokątne, owalne lub okrągłe obramowanie z listew, prętów itp. służące jako oprawa, umocowanie czegoś» Drewniana, metalowa rama. Rama z drzewa, metalu. Pozłacana, srebrna, rzeźbiona rama. Rama obrazu, do… …   Słownik języka polskiego

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”