ukłonić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kłaniać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłaniać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, kłaniać sięam się, kłaniać sięa się, kłaniać sięają się {{/stl 8}}– ukłonić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, kłaniać sięnię się, kłaniać sięni się, kłaniać sięoń się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skłonić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}skłaniać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skłonić się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, skłonić sięnię się, skłonić sięni się, skłoń się {{/stl 8}}{{stl 7}} złożyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokłonić się — dk VIa, pokłonić sięnię się, pokłonić sięnisz się, pokłonić siękłoń się, pokłonić sięnił się książk. «złożyć pokłon, ukłonić się» ◊ Pokłonić się w pas «złożyć pokłon, pochylając się nisko» … Słownik języka polskiego
złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… … Słownik języka polskiego
pożegnanie — n I 1. rzecz. od pożegnać. 2. «formułka wypowiadana w chwili rozstania, gest pożegnalny itp.» Słowa pożegnania. 3. lm D. pożegnanieań «chwila rozstania, rozstanie» Bliskość, czas pożegnania. ◊ Ukłonić się, uśmiechnąć się itp. na pożegnanie… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
skłonić — dk VIa, skłonićnię, skłonićnisz, skłoń, skłonićnił, skłonićniony skłaniać dk I, skłonićam, skłonićasz, skłonićają, skłonićaj, skłonićał, skłonićany 1. «wpłynąć na czyjąś decyzję, wybór; namówić, przekonać, zachęcić do czegoś, zmusić, nakłonić»… … Słownik języka polskiego
pożegnać — dk I, pożegnaćam, pożegnaćasz, pożegnaćają, pożegnaćaj, pożegnaćał, pożegnaćany «rozstając się z kimś wypowiedzieć formułkę grzecznościową, ukłonić się komuś, podać rękę, uścisnąć kogoś itp.» Czule, serdecznie pożegnać kogoś. Pożegnać kogoś… … Słownik języka polskiego
upaść — I dk Vc, upadnę, upadniesz, upadnij, upadł, upadłszy upadać ndk I, upaśćam, upaśćasz, upaśćają, upaśćaj, upaśćał 1. «zmienić nagle pozycję ze stojącej, pionowej na leżącą, poziomą; paść, przewrócić się, zwalić się» Potykała się i upadała co… … Słownik języka polskiego