Uwięzić kogoś pod zarzutem morderstwa.
Choroba uwięziła go w łóżku.
Przerwa w dopływie prądu uwięziła ludzi w windzie.
Lody uwięziły statek.
Mucha uwięziona w sieci pająka.
Słownik języka polskiego . 2013.
uwięzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uwiężę, uwięzićzi, uwięź, uwięziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zamknąć kogoś w więzieniu, pozbawić wolności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwięzić kogoś w lochach, w celi, w wieży.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmysły — Pomieszanie zmysłów «choroba psychiczna; obłęd»: Dymitra zabili, Halszkę oddali pod kuratelę matce, która ją uwięzić musiała i w baszcie trzymała, aż Halszka z nieszczęśliwej tej miłości dostała pomieszania zmysłów i umarła. J. Kolbuszewski,… … Słownik frazeologiczny
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego
kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy … Słownik języka polskiego
łapa — ż IV, CMs. łapie; lm D. łap 1. «noga ssaka (nie mającego kopyt) albo ptaka» Pies siadł na tylnych łapach. Kot liże łapę. 2. rub. żart. «ludzka dłoń; ręka» Dać, dostać po łapach. Daj łapę na zgodę! ◊ pot. Dać w łapę, smarować łapę, wsadzić coś w… … Słownik języka polskiego
poaresztować — dk IV, poaresztowaćtuję, poaresztowaćtujesz, poaresztowaćtuj, poaresztowaćował, poaresztowaćowani 1. «osadzić w areszcie, uwięzić kolejno wiele osób» Poaresztowano wszystkich członków bandy. 2. «położyć areszt na wielu rzeczach, wierzytelnościach … Słownik języka polskiego
posadzić — dk VIa, posadzićdzę, posadzićdzisz, posadzićsadź, posadzićdził, posadzićdzony 1. «umieścić kogoś w pozycji siedzącej; pomóc, pozwolić usiąść; poprosić kogoś, aby usiadł» Posadzić sobie dziecko na kolanach. Posadzono ich obok siebie. Posadzić… … Słownik języka polskiego
wsadzić — dk VIa, wsadzićdzę, wsadzićdzisz, wsadź, wsadzićdził, wsadzićdzony wsadzać ndk I, wsadzićam, wsadzićasz, wsadzićają, wsadzićaj, wsadzićał, wsadzićany 1. «umieścić coś gdzieś, wewnątrz czegoś, na czymś, wsunąć gdzieś, pod coś, na coś; wcisnąć,… … Słownik języka polskiego
zaaresztować — dk IV, zaaresztowaćtuję, zaaresztowaćtujesz, zaaresztowaćtuj, zaaresztowaćował, zaaresztowaćowany 1. «pozbawić wolności osobistej, osadzić w areszcie; uwięzić» Zaaresztować kogoś pod zarzutem szpiegostwa. 2. rzad. «położyć areszt na rzeczach,… … Słownik języka polskiego
zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… … Słownik języka polskiego
