wielbić

wielbić
ndk VIa, \wielbićbię, \wielbićbisz, \wielbićbij, \wielbićbił, \wielbićbiony
1. «otaczać kogoś czcią i miłością; uwielbiać»

Wielbić wybrankę swego serca.

Wielbić piękno przyrody.

2. przestarz. «wysławiać, wychwalać»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wielbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wielbićbię, wielbićbi, wielbićbij, wielbićbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} otaczać kogoś lub coś czcią, wzniosłą miłością; uwielbiać, ubóstwiać, czcić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielbić poezję, sztukę, przygodę. Wielbić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • adorować — ndk IV, adorowaćruję, adorowaćrujesz, adorowaćruj, adorowaćował, adorowaćowany 1. «otaczać kogoś, rzadziej coś uwielbieniem, przejawiać zachwyt wobec kogoś; wielbić» Adorować dziewczynę. 2. rel. «oddawać cześć Bogu lub przedmiotom kultu… …   Słownik języka polskiego

  • chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ …   Słownik języka polskiego

  • czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia …   Słownik języka polskiego

  • gloryfikować — ndk IV, gloryfikowaćkuję, gloryfikowaćkujesz, gloryfikowaćkuj, gloryfikowaćował, gloryfikowaćowany «przypisywać komuś lub czemuś niezwykłą wartość, cechy godne najwyższych pochwał, uwielbienia; wysławiać, wychwalać, wielbić» Gloryfikować… …   Słownik języka polskiego

  • kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana …   Słownik języka polskiego

  • leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… …   Słownik języka polskiego

  • ubóstwiać — ndk I, ubóstwiaćam, ubóstwiaćasz, ubóstwiaćają, ubóstwiaćaj, ubóstwiaćał, ubóstwiaćany ubóstwić dk VIa, ubóstwiaćwię, ubóstwiaćwisz, ubóstwiaćwij, ubóstwiaćwił, ubóstwiaćwiony 1. tylko ndk «czcić, wielbić, uwielbiać, zachwycać się» Ubóstwiać… …   Słownik języka polskiego

  • wyśpiewać — dk I, wyśpiewaćam, wyśpiewaćasz, wyśpiewaćają, wyśpiewaćaj, wyśpiewaćał, wyśpiewaćany wyśpiewywać ndk VIIIa, wyśpiewaćśpiewuję, wyśpiewaćśpiewujesz, wyśpiewaćśpiewuj, wyśpiewaćywał, wyśpiewaćywany 1. «wykonać utwór muzyczny śpiewając; odśpiewać,… …   Słownik języka polskiego

  • adorować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, adorowaćruję, adorowaćruje, adorowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnosić się do kogoś z podziwem, wyrażać zachwyt pod czyimś adresem; ubóstwiać, wielbić : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”