zasiadać
Look at other dictionaries:
zasiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zasiadaćam, zasiadaća, zasiadaćają {{/stl 8}}– zasiąść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXf, zasiadaćsiądę, zasiadaćsiądzie, zasiadaćsiądź, zasiadaćsiadł, zasiadaćsiedli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasiadać – zasiąść [i in.] na ławie oskarżonych — {{/stl 13}}{{stl 7}} być sądzonym za jakieś przestępstwo, oskarżonym przed sądem o coś; stawać przed sądem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wśród zasiadających na ławie oskarżonych jest znany bokser. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
truć — pot. Truć (komuś) głowę, wulg. dupę «przeszkadzać komuś, ciągle o czymś mówiąc, natrętnie zajmować czyjąś uwagę»: (...) w sumie same rozrywki nas czekają w ten wakacyjny okres. Ja przynajmniej nie mam zamiaru do niczego pożytecznego zasiadać,… … Słownik frazeologiczny
ława — ż IV, CMs. ławawie; lm D. ław 1. «sprzęt do siedzenia dla kilku osób, zwykle drewniany, składający się z długiej deski na nogach lub podpórkach» Ława rzeźbiona, dębowa, kamienna. ∆ Ława sejmowa, poselska, senatorska «o siedzeniach w sejmie,… … Słownik języka polskiego
parlament — m IV, D. u, Ms. parlamentncie; lm M. y 1. «naczelny organ władzy państwowej, pochodzący z reguły z wyborów powszechnych, sprawujący funkcję ustawodawczą, uchwalający budżet państwa oraz przeważnie kontrolujący organy wykonawcze; obrady tego… … Słownik języka polskiego
rada — ż IV, CMs. radzie; lm D. rad 1. «to, co się doradza, porada; sposób zaradzenia czemuś» Dobra, mądra, praktyczna, życzliwa, cenna, przyjacielska rada. Potrzebować, szukać, zasięgać rady. Pomagać, służyć komuś radą. Prosić kogoś o radę. Słuchać… … Słownik języka polskiego
rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… … Słownik języka polskiego
sejm — m IV, D. u, Ms. sejmmie; lm M. y 1. «najwyższy organ władzy ustawodawczej w Polsce, izba niższa w polskim parlamencie; także posłowie wchodzący w skład tej izby» Kadencja, obrady, posiedzenie, sesja sejmu. Uchwała, ustawa sejmu. Marszałek sejmu.… … Słownik języka polskiego
senat — m IV, D. u, Ms. senatacie; lm M. y 1. «izba wyższa dwuizbowego parlamentu; także senatorowie wchodzący w skład tej izby» Marszałek senatu. Obrady, posiedzenie senatu. Zasiadać w senacie. Wybory do senatu. Senat obraduje, uchwala coś. 2. «kolegium … Słownik języka polskiego
zarząd — m IV, D. u, Ms. zarządądzie; lm M. y 1. «jednostka organizacyjna kierująca działalnością innych, podporządkowanych jej organizacji; zespół ludzi uprawnionych do kierowania działalnością jednostki organizacyjnej (lub kilku jednostek)» Zarząd… … Słownik języka polskiego
