zastrzec

zastrzec
dk XI, \zastrzecstrzegę, \zastrzecstrzeżesz, \zastrzecstrzeż, \zastrzecstrzegł, \zastrzecstrzegli, \zastrzecstrzeżony, \zastrzecstrzegłszy - zastrzegać ndk I, \zastrzecam, \zastrzecasz, \zastrzecają, \zastrzecaj, \zastrzecał, \zastrzecany
«sformułować warunki ograniczające innych, dające jakieś przywileje, pierwszeństwo osobie stawiającej te warunki; zawarować»

Zastrzec sobie prawo do czegoś, możliwość czegoś.

∆ Telefon zastrzeżony «telefon, którego numer (zwykle na prośbę abonenta) nie figuruje w spisie telefonów ani nie jest podawany w biurze numerów»
∆ Wszelkie prawa zastrzeżone «formuła zamieszczana na wydawnictwach, zwykle książkowych, fotografiach, zabraniająca dalszego publikowania książki, dzieła, reprodukowania zdjęć przez inne wydawnictwa»
zastrzec się - zastrzegać się «wypowiedzieć się z góry przeciw czemuś; uprzedzić o czymś»

Zastrzegł się, że nie ma nic z tym wspólnego.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zastrzegać się – zastrzec się — {{/stl 13}}{{stl 7}} asekurując się, wypowiadać się z góry przeciw czemuś, uprzedzać o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zastrzegł się, że informacje nie są całkowicie pewne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zastrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zastrzegaćam, zastrzegaća, zastrzegaćają, zastrzegaćany {{/stl 8}}– zastrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, zastrzegaćstrzegę, zastrzegaćstrzeże, zastrzegaćstrzeż, zastrzegaćstrzegł, zastrzegaćstrzegli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obwarować — dk IV, obwarowaćruję, obwarowaćrujesz, obwarowaćruj, obwarowaćował, obwarowaćowany obwarowywać ndk VIIIa, obwarowaćowuję, obwarowaćowujesz, obwarowaćowuj, obwarowaćywał, obwarowaćywany rzad. I, obwarowaćam, obwarowaćasz, obwarowaćają, obwarowaćaj …   Słownik języka polskiego

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • umownie — przysłów. od umowny a) w zn. 1: Zastrzec coś umownie. b) w zn. 2: Przedstawić, narysować coś umownie. Dekoracje potraktowano umownie …   Słownik języka polskiego

  • wymówić — dk VIa, wymówićwię, wymówićwisz, wymówićmów, wymówićwił, wymówićwiony wymawiać ndk I, wymówićam, wymówićasz, wymówićają, wymówićaj, wymówićał, wymówićany 1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując» Trudno wymówić… …   Słownik języka polskiego

  • zabukować — dk IV, zabukowaćkuję, zabukowaćkujesz, zabukowaćkuj, zabukowaćował, zabukowaćowany środ. «ustalić, potwierdzić termin wykorzystania wykupionego uprzednio biletu, np. kolejowego, lotniczego; zastrzec możność skorzystania z czegoś; zarezerwować»… …   Słownik języka polskiego

  • zarezerwować — dk IV, zarezerwowaćwuję, zarezerwowaćwujesz, zarezerwowaćwuj, zarezerwowaćował, zarezerwowaćowany «zachować coś do czyjejś dyspozycji, do czyjegoś użytku; dokonać rezerwacji; zastrzec możność korzystania z czegoś» Zarezerwować pokój w hotelu,… …   Słownik języka polskiego

  • zastrzeżenie — n I 1. rzecz. od zastrzec. 2. lm D. zastrzeżenieeń «uwaga wyrażająca krytykę, wątpliwość dotyczącą jakiegoś szczegółu, słabej strony czegoś, mimo ogólnej oceny pozytywnej» Mieć zastrzeżenia co do czegoś, wobec kogoś, w stosunku do kogoś. Ufać… …   Słownik języka polskiego

  • zawarować — dk IV, zawarowaćruję, zawarowaćrujesz, zawarowaćruj, zawarowaćował, zawarowaćowany zawarowywać ndk VIIIa, zawarowaćowuję, zawarowaćowujesz, zawarowaćowuj, zawarowaćywał, zawarowaćywany «zastrzec, zapewnić, zagwarantować coś komuś lub sobie»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”