zawołać

zawołać
dk I, \zawołaćam, \zawołaćasz, \zawołaćają, \zawołaćaj, \zawołaćał, \zawołaćany
1. «powiedzieć coś głosem podniesionym, odezwać się głośno; krzyknąć, wykrzyknąć»

Zawołać gromkim, tubalnym głosem.

Ktoś głośno zawołał.

2. «wołając rozkazać, polecić komuś, aby przyszedł, przywołać, wezwać; zwrócić się do kogoś wołając»

Zawołać kelnera.

Zawołać taksówkę.

Zawołać kogoś do pomocy.

Zawołać na kogoś po imieniu.

Zawołał na mnie, żebym się pospieszył.

Zawołał coś za mną.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zawołać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wołać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poznać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… …   Słownik frazeologiczny

  • poznawać — 1. Ktoś kogoś nie poznaje a) «ktoś udaje, że kogoś nie zna, nie zauważa»: Przecież to ty, chciałbym zawołać, byłeś moim wiernym odbiciem, towarzyszyłeś mi tyle lat, a teraz nie poznajesz mnie! B. Schulz, Sanatorium. b) «ktoś dostrzega w kimś… …   Słownik frazeologiczny

  • krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… …   Słownik języka polskiego

  • powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… …   Słownik języka polskiego

  • przywołać — dk I, przywołaćam, przywołaćasz, przywołaćają, przywołaćaj, przywołaćał, przywołaćany przywoływać ndk VIIIa, przywołaćłuję, przywołaćłujesz, przywołaćłuj, przywołaćywał, przywołaćywany 1. «wołając spowodować czyjeś przyjście, przybycie, zbliżenie …   Słownik języka polskiego

  • przyzwać — dk IX, przyzwaćzwę, przyzwaćzwiesz, przyzwaćzwij, przyzwaćzwał, przyzwaćzwany przyzywać ndk I, przyzwaćam, przyzwaćasz, przyzwaćają, przyzwaćaj, przyzwaćał, przyzwaćany, książk. «zawołać do siebie; dać komuś znak, aby się zbliżył, przybył; wezwać …   Słownik języka polskiego

  • wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

  • wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”