zganić

zganić
dk VIa, \zganićnię, \zganićnisz, zgań, \zganićnił, \zganićniony
«ocenić ujemnie, nieprzychylnie; skrytykować, potępić, udzielić nagany»

Zganić czyjeś postępowanie, zachowanie.

Zganić dziecko za łakomstwo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • zganić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ganić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ganić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ganićnię, ganićni, gań, ganićniony {{/stl 8}}– zganić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać słownie dezaprobatę wobec kogoś, czegoś; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ganić kogoś za lenistwo.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powiedzieć — 1. Jeśli (jak) się powiedziało a, (to) trzeba powiedzieć b «jeśli się coś rozpoczęło, to trzeba to doprowadzić do końca»: Musisz jej pomóc przy załatwianiu tych formalności, sam ją namawiałeś do wyjazdu, a jak się powiedziało a, to trzeba… …   Słownik frazeologiczny

  • chwalipięta — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. chwalipiętaęcie; lm M. chwalipiętaty, D. chwalipiętaęt (także DB. chwalipiętatów tylko o mężczyznach) pot. «ironicznie lub lekceważąco o kimś, kto się chwali; samochwała» Zganić nadętych chwalipiętów a. nadęte… …   Słownik języka polskiego

  • potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… …   Słownik języka polskiego

  • publicznie — «w sposób publiczny, w miejscu publicznym, przed publicznością, jawnie» Publicznie pochwalić, zganić, przeprosić kogoś. Pokazać się z kimś publicznie. Ogłosić coś publicznie …   Słownik języka polskiego

  • skarcić — dk VIa, skarcićcę, skarcićcisz, skarć, skarcićcił, skarcićcony «udzielić nagany; napomnieć, zganić, wyłajać» Skarcić niegrzeczne dziecko. Skarcić kogoś wzrokiem …   Słownik języka polskiego

  • skrytykować — dk IV, skrytykowaćkuję, skrytykowaćkujesz, skrytykowaćkuj, skrytykowaćował, skrytykowaćowany «poddać krytyce, wytykając błędy, braki, niedociągnięcia; ocenić ujemnie, zganić» Skrytykować czyjeś postępowanie, zachowanie. Skrytykować czyjąś pracę,… …   Słownik języka polskiego

  • wyłajać — dk IX, wyłajaćję, wyłajaćjesz, wyłajaćłaj, wyłajaćał, wyłajaćany pot. «ostro kogoś zganić, skarać, skrzyczeć» Wyłajać niegrzeczne dziecko …   Słownik języka polskiego

  • zbesztać — dk I, zbesztaćam, zbesztaćasz, zbesztaćają, zbesztaćaj, zbesztaćał, zbesztaćany pot. «zganić ostro kogoś, zwymyślać, skrzyczeć, złajać» Zbesztać kogoś bez powodu …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”