- zganić
- dk VIa, \zganićnię, \zganićnisz, zgań, \zganićnił, \zganićniony«ocenić ujemnie, nieprzychylnie; skrytykować, potępić, udzielić nagany»
Zganić czyjeś postępowanie, zachowanie.
Zganić dziecko za łakomstwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zganić czyjeś postępowanie, zachowanie.
Zganić dziecko za łakomstwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
zganić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ganić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ganić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ganićnię, ganićni, gań, ganićniony {{/stl 8}}– zganić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać słownie dezaprobatę wobec kogoś, czegoś; krytykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ganić kogoś za lenistwo.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powiedzieć — 1. Jeśli (jak) się powiedziało a, (to) trzeba powiedzieć b «jeśli się coś rozpoczęło, to trzeba to doprowadzić do końca»: Musisz jej pomóc przy załatwianiu tych formalności, sam ją namawiałeś do wyjazdu, a jak się powiedziało a, to trzeba… … Słownik frazeologiczny
chwalipięta — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. chwalipiętaęcie; lm M. chwalipiętaty, D. chwalipiętaęt (także DB. chwalipiętatów tylko o mężczyznach) pot. «ironicznie lub lekceważąco o kimś, kto się chwali; samochwała» Zganić nadętych chwalipiętów a. nadęte… … Słownik języka polskiego
potępić — dk VIa, potępićpię, potępićpisz, potępićtęp, potępićpił, potępićpiony potępiać ndk I, potępićam, potępićasz, potępićają, potępićaj, potępićał, potępićany 1. «uznać coś za złe, ocenić negatywnie, uznać kogoś winnym czegoś; zganić, napiętnować»… … Słownik języka polskiego
publicznie — «w sposób publiczny, w miejscu publicznym, przed publicznością, jawnie» Publicznie pochwalić, zganić, przeprosić kogoś. Pokazać się z kimś publicznie. Ogłosić coś publicznie … Słownik języka polskiego
skarcić — dk VIa, skarcićcę, skarcićcisz, skarć, skarcićcił, skarcićcony «udzielić nagany; napomnieć, zganić, wyłajać» Skarcić niegrzeczne dziecko. Skarcić kogoś wzrokiem … Słownik języka polskiego
skrytykować — dk IV, skrytykowaćkuję, skrytykowaćkujesz, skrytykowaćkuj, skrytykowaćował, skrytykowaćowany «poddać krytyce, wytykając błędy, braki, niedociągnięcia; ocenić ujemnie, zganić» Skrytykować czyjeś postępowanie, zachowanie. Skrytykować czyjąś pracę,… … Słownik języka polskiego
wyłajać — dk IX, wyłajaćję, wyłajaćjesz, wyłajaćłaj, wyłajaćał, wyłajaćany pot. «ostro kogoś zganić, skarać, skrzyczeć» Wyłajać niegrzeczne dziecko … Słownik języka polskiego
zbesztać — dk I, zbesztaćam, zbesztaćasz, zbesztaćają, zbesztaćaj, zbesztaćał, zbesztaćany pot. «zganić ostro kogoś, zwymyślać, skrzyczeć, złajać» Zbesztać kogoś bez powodu … Słownik języka polskiego