Lamentować na cały głos.
Lamentować nad kimś, nad czymś.
Słownik języka polskiego . 2013.
lamentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lamentowaćtuję, lamentowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpaczliwie zawodzić, wydawać żałosne jęki, często płacząc, skarżyć się na coś; biadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lamentować nad czyimś nieszczęściem. Lamentować nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
лементоваться — суетиться, шуметь , донск. (Миртов), также лиментоваться. Из польск. lamentowac стенать, причитать от лат. lāmentārī – то же; см. Брюкнер 290 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
biadać — ndk I, biadaćam, biadaćasz, biadaćaj, biadaćają, biadaćał «głośno wypowiadać żale; wyrzekać, skarżyć się, użalać się, lamentować» Biadać nad sobą (przed kimś). Biadać z powodu utraty czegoś, nieszczęścia. Biadać, że się o czymś zapomniało … Słownik języka polskiego
desperować — ndk IV, desperowaćruję, desperowaćrujesz, desperowaćruj, desperowaćował przestarz. «rozpaczać, tracić nadzieję; lamentować» Desperować z powodu choroby dziecka. Desperować po stracie męża. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
lamentowanie — n I rzecz. od lamentować … Słownik języka polskiego
piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… … Słownik języka polskiego
płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… … Słownik języka polskiego
wniebogłosy — pot. «bardzo głośno, przeraźliwie» Krzyczeć, lamentować, wydzierać się wniebogłosy … Słownik języka polskiego
zapłakać — dk IX, zapłakaćpłaczę, zapłakaćpłaczesz, zapłakaćpłacz, zapłakaćał «zacząć płakać, wybuchnąć płaczem, rozpłakać się; zacząć lamentować, ubolewać» Zapłakać cicho, głośno, żałośnie. Zapłakać z rozpaczy, z żalu. Zapłakać z radości, ze szczęścia.… … Słownik języka polskiego
