Należność za pracę, za usługę.
Uiścić, zapłacić, wręczyć komuś należność.
Uregulować należności za światło, gaz, sprzątanie.
Należność wynosi 200 zł.
Słownik języka polskiego . 2013.
należność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. należnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} suma, którą trzeba zapłacić, wpłacić; opłata, wpłata, taksa, świadczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłacić należność za prąd. Uiścić należność za wodę. Uregulować wszystkie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobrać — dk IX, pobraćbiorę, pobraćbierzesz, pobraćbierz, pobraćbrał, pobraćbrany pobierać ndk I, pobraćam, pobraćasz, pobraćają, pobraćaj, pobraćał, pobraćany 1. «w stylu urzędowym: wziąć, otrzymać coś jako wynagrodzenie, przydział itp.; wziąć, przyjąć,… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
regulować — ndk IV, regulowaćluję, regulowaćlujesz, regulowaćluj, regulowaćował, regulowaćowany 1. «ujmować coś w pewne normy, przepisy; porządkować, normować» Regulować ceny. Odpowiednie przepisy regulują sprawy płac. ∆ Regulować rachunek, należność «płacić … Słownik języka polskiego
uregulować — dk IV, uregulowaćluję, uregulowaćlujesz, uregulowaćluj, uregulowaćował, uregulowaćowany 1. «ująć coś w normy, przepisy; uporządkować, załatwić» Uregulować coś prawnie. Uregulować finanse, interesy. Uregulować stosunki międzypaństwowe. Uregulowany … Słownik języka polskiego
winien — + winna, winno (także z zakończeniami osobowymi: winienem, winnam, winieneś, winnaś itd.) 1. m. os. winni, ż. rzecz. winne «występuje w funkcji orzecznika oznaczającego» a) «mający do spłacenia należność, dług» Jestem mu winna sto złotych.… … Słownik języka polskiego
wpłacić — dk VIa, wpłacićcę, wpłacićcisz, wpłać, wpłacićcił, wpłacićcony wpłacać ndk I, wpłacićam, wpłacićasz, wpłacićają, wpłacićaj, wpłacićał, wpłacićany «uiścić jakąś należność, wnieść wpłatę» Wpłacać należność do kasy. Wpłacić pieniądze na książeczkę… … Słownik języka polskiego
zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… … Słownik języka polskiego
płacić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, płacićcę, płacićci, płacićcony {{/stl 8}}– zapłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawać komuś pieniądze (rzadziej coś innego) jako należność za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hipoteka — 1. Mieć czystą hipotekę «nie popełnić żadnego wykroczenia»: (...) przy każdej okazji podkreślają, że mają czystą hipotekę (...). J. Mieroszewski, Finał. 2. Wejść komuś na hipotekę; wejść na hipotekę czegoś «zabezpieczyć swoją należność na czyjejś … Słownik frazeologiczny
