- należyty
- «taki jak należy, jak być powinien; właściwy, stosowny, odpowiedni»
Wykonać coś z należytą skrupulatnością.
Słuchać z należytą uwagą.
Słownik języka polskiego . 2013.
należyty
Look at other dictionaries:
należyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, jak należy; odpowiadający wymaganiom, oczekiwaniom, stosowny do okoliczności itp.; właściwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić coś z należytym skupieniem. To zadanie zostało wykonane w należyty… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
należeć — ndk VIIb, należećżę, należećżysz, należećleż, należećżał, należećżeli 1. «być czyjąś własnością, być przedmiotem czyjegoś posiadania» Majątek należał do dziadka. 2. «być czyimś mężem lub kochankiem, żoną lub kochanką» Tych dwoje młodych należało… … Słownik języka polskiego
Wespazjan Kochowski — Wespazjan (Vespasian) Kochowski (coat of arms: Nieczuja) (born in 1633 in Gaj in Sandomierz Land, died on June 6, 1700 in Kraków) was one of the most noted historians and poets of Polish Baroque, the most typical representative of the philosophy… … Wikipedia
Астрономическая обсерватория Островик — Астрономическая обсерватория Островик … Википедия
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
odpowiedni — odpowiedniniejszy «odpowiadający celowi, przeznaczeniu, spełniający wymagane warunki; stosowny dla kogoś, nadający się do czegoś; właściwy, należyty» Odpowiedni człowiek. Odpowiednia chwila, pora. Odpowiedni paragraf. Wpisać coś w odpowiednią… … Słownik języka polskiego
porządek — m III, D. porządekdku, N. porządekdkiem; lm M. porządekdki 1. zwykle blm «regularny układ, rozkład, rozstawienie, plan czegoś; należyty ład, stan czegoś; czystość, schludność» Idealny, wzorowy porządek. Naturalny, przyrodzony porządek. Porządek… … Słownik języka polskiego
porządny — porządnyni, porządnyniejszy 1. «odznaczający się porządkiem, ładem, dobrym urządzeniem, utrzymany w porządku; będący w dobrym stanie, solidnie wykonany; dostatni, należyty, schludny; zgodny z ustalonym porządkiem» Porządne mieszkanie. Porządna… … Słownik języka polskiego
