niekiedy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} od czasu do czasu, sporadycznie, czasami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niekiedy rzeczywiście masz rację. Niekiedy bywał u siostry.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}kiedy niekiedy {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kiedy niekiedy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} czasem, czasami; od czasu do czasu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
kwasoryt — m IV, D. u, Ms. kwasorytycie; 1. blm «technika graficzna druku wklęsłego, polegająca na trawieniu rysunku kwasem octowym na płycie metalowej; niekiedy także o akwaforcie i akwatincie» 2. lm M. y «odbitka wykonana tą techniką; także niekiedy o… … Słownik języka polskiego
my — DBMs. nas, C. nam, N. nami; lp p. ja 1. «zaimek osobowy oznaczający mówiącego łącznie z innymi osobami: ja i ktoś inny, ja i inni; inni, a wśród nich ja (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku na podmiot, często w połączeniu z… … Słownik języka polskiego
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego
poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
bęben — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. bębenbna, Mc. bębenbnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} perkusyjny instrument muzyczny w kształcie walca o podstawach obciągniętych naprężoną błoną lub skórą : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień