przypuszczać

przypuszczać
ndk I, \przypuszczaćam, \przypuszczaćasz, \przypuszczaćają, \przypuszczaćaj, \przypuszczaćał, \przypuszczaćany - przypuścić dk VIa, \przypuszczaćpuszczę, \przypuszczaćpuścisz, \przypuszczaćpuść, \przypuszczaćcił, \przypuszczaćpuszczony
1. «pozwalać komuś, czemuś podchodzić, przybliżać się do siebie; dopuszczać do siebie»

Przypuścić niedźwiedzia na strzał.

Nie przypuszczać nikogo do siebie.

Przypuścić wojsko nieprzyjacielskie na jak najbliższą odległość.

∆ Przypuszczać atak, szturm itp. «zaczynać atakować, szturmować»
◊ Przypuszczać coś sobie do głowy «dawać się opanować jakiejś myśli lub jakimś myślom, przejmować się czymś; brać sobie coś do serca»
2. zwykle ndk «snuć domysły na podstawie jakichś danych, mniemać, uważać, nie mając pewności»

Przypuszczam, że to pomyłka.

Trafił gorzej, niż przypuszczał.

Stan chorego ciężki - przypuszcza się zapalenie płuc.

jęz. Tryb przypuszczający «tryb wyrażający niepewność i warunkowość akcji czasownika; składa się z imiesłowu czasu przeszłego i partykuły by, przybierającej końcówki osobowe; tryb warunkowy»
◊ Przypuśćmy (że)… «załóżmy, że…, postawmy hipotezę; na przykład»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • przypuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przypuszczaćam, przypuszczaća, przypuszczaćają, przypuszczaćany {{/stl 8}}– przypuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przypuszczaćpuszczę, przypuszczaćci, przypuszczaćpuść, przypuszczaćpuszczony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przypuścić — → przypuszczać …   Słownik języka polskiego

  • myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… …   Słownik języka polskiego

  • podejrzewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podejrzewaćam, podejrzewaća, podejrzewaćają, podejrzewaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opierając się na jakichś przesłankach, obwiniać kogoś o coś, przypuszczać, że ktoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • antycypować — ndk IV, antycypowaćpuję, antycypowaćpujesz, antycypowaćpuj, antycypowaćował, antycypowaćowany 1. «uprzedzać, przewidywać, przypuszczać, przedwcześnie wykonywać» 2. filoz. «przyjmować jakiś pogląd z góry, nie licząc się z doświadczeniem;… …   Słownik języka polskiego

  • dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… …   Słownik języka polskiego

  • liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; …   Słownik języka polskiego

  • mniemać — ndk I, mniemaćam, mniemaćasz, mniemaćają, mniemaćaj, mniemaćał książk. «uważać, sądzić, przypuszczać; być zdania, że…» Mniemać coś o kimś, o czymś. Mniemać, że coś się stanie …   Słownik języka polskiego

  • podejrzewać — ndk I, podejrzewaćam, podejrzewaćasz, podejrzewaćają, podejrzewaćaj, podejrzewaćał, podejrzewaćany 1. «posądzać kogoś o coś» Podejrzewać kogoś o kradzież, o niecne zamiary. Podejrzewam fałsz w twoich słowach. 2. «przypuszczać coś» Lekarz… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”