rozszarpać

rozszarpać
dk IX, \rozszarpaćpię, \rozszarpaćpiesz, \rozszarpaćszarp, \rozszarpaćał, \rozszarpaćany - rozszarpywać ndk VIIIa, \rozszarpaćpuję, \rozszarpaćpujesz, \rozszarpaćpuj, \rozszarpaćywał, \rozszarpaćywany
«szarpnąwszy rozedrzeć, szarpiąc porwać na kawałki; porozrywać zębami na części, rozerwać na kawałki wskutek wybuchu»

Granat rozszarpał mu nogę.

Zgłodniały wilk rozszarpywał owcę.

Zając rozszarpany przez psy.

Rozwścieczeni ludzie omal go nie rozszarpali.

Rozszarpać kogoś albo coś na sztuki, na kawałki, na strzępy.

przen. Ból rozszarpywał mu wnętrzności.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rozszarpać — kogoś w strzępy, na strzępy zob. strzęp 3 …   Słownik frazeologiczny

  • rozszarpywać — Rozszarpać kogoś w strzępy, na strzępy zob. strzęp 3 …   Słownik frazeologiczny

  • strzęp — 1. Coś poszło, pójdzie w strzępy «coś zniszczyło się, zniszczy się, porwało się, porwie się na kawałki»: Szybko stawiamy namiot, żeby wleźć do środka i rozgrzać się. Na tym wichrze jest to bardzo trudne. Jeden nieostrożny ruch i namiot pójdzie w… …   Słownik frazeologiczny

  • kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść …   Słownik języka polskiego

  • poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… …   Słownik języka polskiego

  • rozdziobać — dk IX, rozdziobaćbie, rozdziobaćał, rozdziobaćany rozdziobywać ndk VIIIa, rozdziobaćbuje, rozdziobaćywał, rozdziobaćywany «dziobiąc rozszarpać, rozdzielić, roznieść» Kura rozdziobała chleb na kawałki. Sępy rozdziobały padlinę …   Słownik języka polskiego

  • rozedrzeć — dk XI, rozedrzećdrę, rozedrzećdrzesz, rozedrzećdrzyj, rozdarł, rozdarty, rozdarłszy rozdzierać ndk I, rozedrzećam, rozedrzećasz, rozedrzećają, rozedrzećaj, rozedrzećał, rozedrzećany «drąc rozdzielić coś na dwie lub więcej części, zrobić w czymś… …   Słownik języka polskiego

  • strzęp — m IV, D. u, Ms. strzęppie; lm M. y «kawałek czegoś, np. tkaniny, papieru, skóry, zwykle oddarty, urwany, wiszący, z poszarpanymi brzegami; w lm także: rzecz (zwłaszcza odzież) porwana, podarta, poszarpana; łachmany» Strzęp bandaża. Chodzić w… …   Słownik języka polskiego

  • zagryźć — dk XI, zagryźćgryzę, zagryźćgryziesz, zagryźćgryź, zagryźćgryzł, zagryźćgryźli, zagryźćgryziony zagryzać ndk I, zagryźćam, zagryźćasz, zagryźćają, zagryźćaj, zagryźćał, zagryźćany 1. «zjeść coś po zjedzeniu czegoś innego lub po wypiciu czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • poszarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, poszarpaćpię, poszarpaćpie, poszarpaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozedrzeć, potargać coś w wielu miejscach, rozszarpać pewną ilość czegoś, zwykle niejednocześnie, w pewnej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”