- trwałość
- ż V, DCMs. \trwałośćści, blmrzecz. od trwały
Trwałość farby, lakieru.
Trwałość przyjaźni.
Słownik języka polskiego . 2013.
trwałość
Look at other dictionaries:
trwałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. trwałośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. trwały: Trwałość związku, uczuć. Trwałość materiałów budowlanych. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrwalać — ndk I, utrwalaćam, utrwalaćasz, utrwalaćają, utrwalaćaj, utrwalaćał, utrwalaćany utrwalić dk VIa, utrwalaćlę, utrwalaćlisz, utrwal, utrwalaćlił, utrwalaćlony 1. «nadawać czemuś trwałość, czynić trwałym, trwalszym; utwierdzać, umacniać,… … Słownik języka polskiego
ДОЛГОВЕЧНОСТЬ ЗДАНИИ И СООРУЖЕНИИ — предельный срок службы зданий и сооружений, в течение которого они сохраняют требуемые эксплуатационные качества (Болгарский язык; Български) трайност на сгради и съоръжения (Чешский язык; Čeština) životnost stavebního objektu (Немецкий язык;… … Строительный словарь
ИЗНОСОСТОЙКОСТЬ — стойкость материала конструкции по отношению к истирающим воздействиям (Болгарский язык; Български) износоустойчивост (Чешский язык; Čeština) odolnost proti opotřebení (Немецкий язык; Deutsch) Verschleißfestigkeit (Венгерский язык; Magyar)… … Строительный словарь
emulgator — m IV, D. a, Ms. emulgatororze; lm M. y chem. techn. «substancja powierzchniowo czynna, ułatwiająca przejście dwu nie mieszających się cieczy w trwały stan rozproszony (emulsję) i nadająca jej trwałość» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
monumentalność — ż V, DCMs. monumentalnośćści, blm «właściwość, cecha czegoś, co jest monumentalne; wspaniałość, wielkość, trwałość» Monumentalność posągów, płaskorzeźb, witraży. Przytłaczająca monumentalność pasma górskiego … Słownik języka polskiego
osłabiać — ndk I, osłabiaćam, osłabiaćasz, osłabiaćają, osłabiaćaj, osłabiaćał, osłabiaćany osłabić dk VIa, osłabiaćbię, osłabiaćbisz, osłab, osłabiaćbił, osłabiaćbiony 1. «czynić słabym, słabszym pod względem fizycznym lub jakimkolwiek innym» Gorączka… … Słownik języka polskiego
permanencja — ż I, DCMs. permanencjacji, blm książk. «ciągłe, nieprzerwane trwanie; ciągłość trwania; stałość, trwałość czegoś» Teoria permanencji przyjmuje niezmienność ogólnych zarysów rzeźby Ziemi. ∆ przestarz. W permanencji «bez przerwy, ciągle stale»… … Słownik języka polskiego
powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… … Słownik języka polskiego
