Szukać w czymś ukojenia.
Znaleźć w czymś ukojenie.
Coś daje, przynosi ukojenie.
Ukojenie spływa na kogoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
ukojenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. ukoić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan błogości, spokoju po uśmierzeniu bólu, cierpienia, żalu; ulga … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… … Słownik języka polskiego
pociecha — ż III, CMs. pociechaesze; lm D. pociechaech 1. «pocieszenie, pokrzepienie ducha, ukojenie» Doznać, zaznać pociechy. Potrzebować, szukać pociechy. Nieść komuś pociechę. Przynosić komuś słowa pociechy. 2. «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie,… … Słownik języka polskiego
cisza — ż II, DCMs. ciszy, blm 1. «brak wszelkich dźwięków, odgłosów, hałasów; cichość, milczenie» Uroczysta, niczym nie zmącona, głucha, grobowa, śmiertelna cisza. Cisza, aż w uszach dzwoni. Mącić, zakłócać ciszę. Cisza panuje, zapada. Cisza zalega coś … Słownik języka polskiego
dobrotliwy — dobrotliwywi 1. «odznaczający się dobrocią; dobroduszny, łagodny» Dobrotliwy wyraz twarzy, uśmiech. Dobrotliwe postępowanie. Dobrotliwi opiekunowie. 2. «przyjemny, przynoszący ulgę, ukojenie» Dobrotliwy sen. Dobrotliwe ciepło, promienie słoneczne … Słownik języka polskiego
osłoda — ż IV, CMs. osłodzie, blm «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie, zapomnienie; pociecha» Była osłodą jego życia. ◊ Na osłodę «na pocieszenie, na pociechę» … Słownik języka polskiego
przynieść — dk XI, przynieśćniosę, przynieśćniesiesz, przynieśćnieś, przynieśćniósł, przynieśćniosła, przynieśćnieśli, przynieśćniesiony, przynieśćniósłszy przynosić ndk VIa, przynieśćnoszę, przynieśćsisz, przynieśćnoś, przynieśćsił, przynieśćnoszony 1.… … Słownik języka polskiego
słodki — słodkidcy, słodkidszy 1. «mający smak taki jak cukier, miód; mający dużą zawartość cukru» Słodka herbata, kawa. Słodkie owoce. Za słodkie lody. ∆ Słodkie wina «wina niewytrawne, o dużej zawartości cukru (powyżej 7%)» ∆ Słodkie przyjęcie… … Słownik języka polskiego
spłynąć — dk Vb, spłynąćnę, spłynąćniesz, spłyń, spłynąćnął, spłynąćnęła, spłynąćnęli, spłynąćnąwszy spływać ndk I, spłynąćam, spłynąćasz, spłynąćają, spłynąćaj, spłynąćał 1. «o cieczy: płynąc opuścić się na dół; ściec» Woda spływa kanałem. Potok spływa z… … Słownik języka polskiego
utulić — dk VIa, utulićlę, utulićlisz, utul, utulićlił, utulićlony utulać ndk I, utulićam, utulićasz, utulićają, utulićaj, utulićał, utulićany «pocieszyć, uspokoić kogoś, zwykle przytulając do siebie, biorąc w objęcia» Utulić zdenerwowaną żonę. ◊ Utulić… … Słownik języka polskiego
