Ważność obowiązków.
Poczucie ważności chwili.
Dać odczuć swoją ważność.
Ważność paszportu, wizy.
Data ważności leku, produktu.
Banknot stracił ważność.
Słownik języka polskiego . 2013.
ważność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ważnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie ważnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ważność interesu. Ważność przełożonego. Ważność karty gwarancyjnej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… … Słownik języka polskiego
ciężar — m IV, D. u, Ms. ciężararze; lm M. y 1. «siła, z jaką Ziemia przyciąga dane ciało; waga jakiegoś ciała» Ciężar bagażu był ponad jej siły. Owoce spadały pod wpływem własnego ciężaru. ∆ fiz. Ciężar atomowy «względna masa atomu danego pierwiastka… … Słownik języka polskiego
doniosłość — ż V, DCMs. doniosłośćści, blm «znaczenie, ważność» Wydarzenie o wielkiej doniosłości. Nie doceniać doniosłości jakiegoś faktu … Słownik języka polskiego
gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… … Słownik języka polskiego
gatunkowy — 1. przym. od gatunek (zwykle w zn. 2) Cechy gatunkowe zwierząt. Ochrona gatunkowa roślin. 2. «będący wyższej jakości, lepszego gatunku» Wódka gatunkowa. Papierosy gatunkowe. ◊ Ciężar gatunkowy «istotna wartość czegoś; ważność» … Słownik języka polskiego
istotność — ż V, DCMs. istotnośćści, blm rzad. «to, co stanowi istotę rzeczy; ważkość, ważność» Uznać istotność jakichś zarzutów … Słownik języka polskiego
obieg — m III, D. u, N. obieggiem, blm 1. «obracanie się dookoła czegoś, okrążanie czegoś; obrót» Obieg planet dookoła Słońca. 2. «krążenie płynu w układzie zamkniętym» Obieg wody w centralnym ogrzewaniu. Obieg pary w maszynie. Obieg krwi w organizmie. 3 … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
